Το Σάββατο 11 Οκτωβρίου μετά από πρωτοβουλία της ομάδας garsonlekiastika συγκεντρώθηκαν 40 αλληλέγγυοι/ες και πραγματοποίησαν παρέμβαση έξω από το μπαρ μανιφέστο για την απόλυση 2 εργαζομένων. Στα τέλη της προηγούμενης σεζόν τα αφεντικά του μπαρ μανιφέστο προβαίνουν στην απόλυση δύο εκ των πολλών εργαζομένων του μαγαζιού. Οι αφορμές για αυτήν την απόλυση υπήρξαν πολλές, όπως το «λάθος» παρουσιαστικό, η έλλειψη ευγένειας και τυπικότητας απέναντι στους πελάτες, η επιλεκτική αντιμετώπιση των πελατών, η έλλειψη της απαιτούμενης παραγωγικότητας καθώς και του αναμενόμενου ενδιαφέροντος για την «επιχείρηση». Η πραγματική αιτία η σύγκρουση που προέκυψε μετά την διεκδίκηση των αυτονόητων.
Πιο συγκεκριμένα μετά την έναρξη του νέου έτους οι δύο εργαζόμενοι αφού συζήτησαν με τους συναδέλφους τους, ζήτησαν να τους γίνει πρόσληψη ώστε να έχουν τις απολαβές και την ασφάλιση που ορίζει η συλλογική σύμβαση.
Το αίτημα τελικά έγινε δεκτό αλλά όπως ήταν αναμενόμενο τα μεροκάματα περικόπηκαν από 3-4 σε 2 και όπως εκ’ των υστέρων ανακαλύψαμε η πρόσληψη ήταν βοηθού σερβιτόρου και όχι σερβιτόρου. Φυσικά οι υπόλοιποι εργαζόμενοι συνέχισαν να δουλεύουν ανασφάλιστοι και κάποιοι από αυτούς με μισά ένσημα, αφού σε αυτή την δουλειά τα νόμιμα δεν είναι και τόσο «αυτονόητα».
Όμως η ρήξη είχε γίνει και η πρόσληψη είχε ημερομηνία λήξης. Ποιος άλλωστε θα μπορούσε να ανεχτεί δύο τσογλάνια στο μαγαζί του που ενώ «κάθονται» και απολαμβάνουν το «ευχάριστο» περιβάλλον ενός τέτοιου μπάρ απαιτούν να έχουν αντιμετώπιση εργάτη;
Η αναμενόμενη απόλυση συνοδεύτηκε από την πλευρά των αφεντικών με απειλές και ουκ ολίγες χλευαστικές και ειρωνικές ατάκες. Εκείνες τις μέρες ακούστηκαν πολλά…
Μετά από μια τραγελαφική διαδικασία οι δύο εργαζόμενοι δέχτηκαν την αποζημίωση που τους όρισαν τα αφεντικά τους και η ιστορία έληξε;
Πίσω λοιπόν από το όμορφο φιλικό περιβάλλον του μπαρ μανιφέστο αλλά και κάθε μαγαζιού με το οποιοδήποτε προσωπείο πολιτικό και πολιτιστικό,κρύβεται η σκληρή πραγματικότητα αυτού του εργασιακού χώρου…
Εμείς οι εργαζόμενοι σ’αυτό το χώρο διεκδικούμε την ουσιαστική αναγνώριση της εργασίας μας.
Αυτό που κάνουμε δεν είναι χόμπι, είναι μια δουλειά σαν όλες τις άλλες.
Για εμάς ουσιαστική αναγνώριση σημαίνει ασφάλιση,νόμιμες αποδοχές, πληρωμένη υπερωρία, σταθερό ωράριο, αξιοπρεπή αντιμετώπιση από εργοδότες και πελάτες, σεβασμός!
Σήμερα οι δύο εργαζόμενοι μετά από 4 χρόνια και ένα χρόνο αντίστοιχα εργασίας στο συγκεκριμένο μαγαζί αξιώνουν τα μη καταβεβλημένα ένσημα (3,5 χρόνων και ½ χρόνου) καθώς και τα οφειλόμενα δώρα και επιδόματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου