- Εφημερίδα "Ριζοσπάστης" - : ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2009
- Εμείς είμαστε στα όρια και το είπαμε καθαρά δεν κρυβόμαστε, τα όρια της νομιμότητάς μας ταυτίζονται με τα συμφέροντα των εργατών. Εμείς λέμε ότι οι εργάτες στη συνείδησή τους να καταδικάσουν όλους τους νόμους και μέσα τους να έχουν αίσθημα ανυπακοής και απειθαρχίας, ούτως ώστε αυτό να δυναμώνει και στην πράξη να ακυρώνουμε αντεργατικούς νόμους. Λοιπόν, θέλουν να μας βάλουν στα όρια της νομιμότητας του κεφαλαίου. Ε, δεν μπαίνουμε σε αυτά.
- Να σας πω ότι, αν μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ έβγαινε και έλεγε τέτοια πράγματα, για θέματα νομιμότητας για οποιοδήποτε κόμμα, θα το καθαιρούσαμε. Είναι σοβαρά πράγματα αυτά, όταν λες στα όρια της νομιμότητας. Σημαίνει δηλαδή νόμος, και υπάρχουν νόμοι που μπορούν να χρησιμοποιηθούν.
- Εφημερίδα "Ριζοσπάστης" - ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ 2009
Απειθαρχία και ανυπακοή προς την ΕΕ, σημαίνει να μη νομιμοποιήσουν οι εργαζόμενοι στη συνείδησή τους τις αποφάσεις και την πολιτική της ΕΕ, της ελληνικής Βουλής, της κυβέρνησης.- Να αντιταχθούν στις Συνθήκες της ΕΕ και πρώτ' απ' όλα στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, με τις γνωστές 4 ελευθερίες - κίνησης κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών, εργαζομένων - η οποία σήμανε και την ολομέτωπη επίθεση του ευρωενωσιακού κεφαλαίου και των πολιτικών εκπροσώπων του ενάντια στην εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα.
- Απειθαρχία και ανυπακοή είναι να εναντιώνεται το κίνημα σε κάθε νόμο και πολιτική που είναι κόντρα στα συμφέροντά του. Να θεωρεί βαθιά ότι νόμος είναι το δίκιο του και όχι οι αντεργατικές αποφάσεις της όποιας Βουλής ή Ευρωβουλής.
- Απειθαρχία και ανυπακοή σημαίνει και η άρνηση του ΚΚΕ να αποδεχθεί έλεγχο από την εφορία των συνδρομών και εισφορών χιλιάδων μελών και φίλων του, τόσο γιατί το ΚΚΕ έχει πικρή πείρα παλιότερων χρόνων, όσο και γιατί και σήμερα είναι πολυπληθείς οι διώξεις εργατών και εργατριών, που μόλις απεργήσουν απολύονται!
- Απειθαρχία και ανυπακοή σημαίνει, λοιπόν, ότι ο εργαζόμενος αψηφά την ύπαρξη νόμων που εμποδίζουν τη δράση του, όπως, π.χ., νόμων που άλλος ονομάζεται «περί παρακώλυσης συγκοινωνιών» και άλλος ορίζει ως τρομοκρατική ενέργεια «την κατάληψη οδοστρωμάτων και δημοσίων κτιρίων».
Είναι προφανής στα παραπάνω αποσπάσματα απο τη χτεσινή (21/5/09) συνέντευξη της Α.Παπαρήγα,όσο καί απο το σχόλιο του Ριζοσπάστη,τόσο η αντίφαση των λόγων της γγ του ΚΚΕ αναφορικά με τις κατηγορίες Πάγκαλου περι "νομιμότητας",όσο και η αδυναμία του σχολιαστή του "Ρ", να τεκμηριώσει πρακτικά το κεντρικό πολιτικό σύνθημα του κόμματος για τις ευρωεκλογές, σχετικά με την "απειθαρχία"στην Ε.Ε.
Ας μήν σχολιάσουμε το (υποκειμενικό ίσως) αίσθημα για ένα αριστερό κόμμα,που αντί να προσπερνάει περήφανα τις κατηγορίες ενός αστού πολιτικού σχετικά με τη νομιμότητα της δράσης του,επιχειρεί να τις αντικρούσει.
Λέει λοιπόν η Παπαρήγα το αυτονόητο για ένα εργατικό κόμμα,ότι οι αντεργατικοί νομοι πρέπει να καταδικάζονται ...."στη συνείδηση "του λαού.
Μέχρι στιγμής καταδικασμένοι αλλά εν ισχύ είναι το άρθρο 4,ο νόμος Ρέππα,ο νόμος πλαίσιο της Γιαννάκου,ο νόμος της Πετραλιά και πάει λέγοντας.
Στη διαδικασία της αντιπαράθεσης του εργατικού κινήματος με αντεργατικούς νόμους,το ΚΚΕ (όπως καί ο ΣΥΡΙΖΑ),όχι μόνο δέν ξεμύτισαν απο τα νομικά όρια που υπαγορεύουν οι θεσμοί και το σύνταγμα,αλλά υποχώρησαν άτακτα με την ψήφιση αυτών των νόμων απο τη βουλή,πιστοποιόντας έμπρακτα με αυτόν τον τρόπο την οργανική τους ενσωμάτωση στο αστικό πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς του.
Παράλληλα και προς επιβεβαίωση αυτού του ρόλου (ιδιαίτερα το ΚΚΕ),μετά -για παράδειγμα-την ψήφιση του νόμου πλαίσιο της Γιαννάκου και ενώ οι δυνάμεις της Ε.Α.Α.Κ οργάνωναν την ακύρωση του νόμου μέσα απο το μπλοκάρισμα (της πρώτης εφαρμογής)των πρυτανικών εκλογών,το ΚΚΕ και η ΚΝΕ κατηγορούσαν ώς εξτρεμιστές,ψευτοεπαναστάτες,τυχοδιώκτες και άλλα συναφή όλους εκείνους που εμπόδιζαν τις "εκλογικές διαδικασίες",για να εισπράξουν τα παινέματα του Καραμανλή και του Στυλιανίδη.
Γι'αυτό λοιπόν η Παπαρήγα νοιώθει την ανάγκη να υπερασπιστεί τη νομιμότητα του κόμματός της,αλλά και κατα περίεργο τρόπο,να ομολογήσει ότι εάν κάποιο στέλεχος του ΚΚΕ εκτόξευε αντίστοιχες κατηγορίες θα το καθαιρούσε.!!
Και αναρωτιέται κανείς:μήπως όντως δέν πρέπει τα στελέχη του ΚΚΕ να κατηγορούν το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για τις παράνομες συναλλαγές τους με το κεφάλαιο,για τις μίζες που μαζεύουν στα προσωπικά και κομματικά τους ταμεία,γεγονότα που αυτονόητα και λογικά η αριστερά παγίως αποκαλύπτει και καταδικάζει,ή απλά η γγ του ΚΚΕ ήθελε να πεί κάτι άλλο;
Στα πλαίσια της ίδιας αντίληψης κινείται και η λογική της "απειθαρχίας".
Επιχειρώντας να αφαιρέσει την αντικαπιταλιστική ουσία και την επαναστατική προπτική που περιέχει η λογική της διάλυσης και αποδεσμευσης απο την Ε.Ε(η οποία άλλωστε απουσιάζει),κρύβεται πίσω απο μία ανούσια και θολή φιλολογία περι απειθαρχίας , που στην ουσία δέν αποτελεί τίποτε παραπάνω απο μία αμυντική πάλη ενάντια στις συνέπειες των πολιτικών της Ε.Ε.
Και ώς απόδειξη της απειθαρχίας του ΚΚΕ αναφέρεται η άρνησή του να αποδεχθεί έλεγχο των οικονομικών του.!!
Ας μήν σχολιάσουμε το (υποκειμενικό ίσως) αίσθημα για ένα αριστερό κόμμα,που αντί να προσπερνάει περήφανα τις κατηγορίες ενός αστού πολιτικού σχετικά με τη νομιμότητα της δράσης του,επιχειρεί να τις αντικρούσει.
Λέει λοιπόν η Παπαρήγα το αυτονόητο για ένα εργατικό κόμμα,ότι οι αντεργατικοί νομοι πρέπει να καταδικάζονται ...."στη συνείδηση "του λαού.
Μέχρι στιγμής καταδικασμένοι αλλά εν ισχύ είναι το άρθρο 4,ο νόμος Ρέππα,ο νόμος πλαίσιο της Γιαννάκου,ο νόμος της Πετραλιά και πάει λέγοντας.
Στη διαδικασία της αντιπαράθεσης του εργατικού κινήματος με αντεργατικούς νόμους,το ΚΚΕ (όπως καί ο ΣΥΡΙΖΑ),όχι μόνο δέν ξεμύτισαν απο τα νομικά όρια που υπαγορεύουν οι θεσμοί και το σύνταγμα,αλλά υποχώρησαν άτακτα με την ψήφιση αυτών των νόμων απο τη βουλή,πιστοποιόντας έμπρακτα με αυτόν τον τρόπο την οργανική τους ενσωμάτωση στο αστικό πολιτικό σύστημα και τους θεσμούς του.
Παράλληλα και προς επιβεβαίωση αυτού του ρόλου (ιδιαίτερα το ΚΚΕ),μετά -για παράδειγμα-την ψήφιση του νόμου πλαίσιο της Γιαννάκου και ενώ οι δυνάμεις της Ε.Α.Α.Κ οργάνωναν την ακύρωση του νόμου μέσα απο το μπλοκάρισμα (της πρώτης εφαρμογής)των πρυτανικών εκλογών,το ΚΚΕ και η ΚΝΕ κατηγορούσαν ώς εξτρεμιστές,ψευτοεπαναστάτες,τυχοδιώκτες και άλλα συναφή όλους εκείνους που εμπόδιζαν τις "εκλογικές διαδικασίες",για να εισπράξουν τα παινέματα του Καραμανλή και του Στυλιανίδη.
Γι'αυτό λοιπόν η Παπαρήγα νοιώθει την ανάγκη να υπερασπιστεί τη νομιμότητα του κόμματός της,αλλά και κατα περίεργο τρόπο,να ομολογήσει ότι εάν κάποιο στέλεχος του ΚΚΕ εκτόξευε αντίστοιχες κατηγορίες θα το καθαιρούσε.!!
Και αναρωτιέται κανείς:μήπως όντως δέν πρέπει τα στελέχη του ΚΚΕ να κατηγορούν το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ για τις παράνομες συναλλαγές τους με το κεφάλαιο,για τις μίζες που μαζεύουν στα προσωπικά και κομματικά τους ταμεία,γεγονότα που αυτονόητα και λογικά η αριστερά παγίως αποκαλύπτει και καταδικάζει,ή απλά η γγ του ΚΚΕ ήθελε να πεί κάτι άλλο;
Στα πλαίσια της ίδιας αντίληψης κινείται και η λογική της "απειθαρχίας".
Επιχειρώντας να αφαιρέσει την αντικαπιταλιστική ουσία και την επαναστατική προπτική που περιέχει η λογική της διάλυσης και αποδεσμευσης απο την Ε.Ε(η οποία άλλωστε απουσιάζει),κρύβεται πίσω απο μία ανούσια και θολή φιλολογία περι απειθαρχίας , που στην ουσία δέν αποτελεί τίποτε παραπάνω απο μία αμυντική πάλη ενάντια στις συνέπειες των πολιτικών της Ε.Ε.
Και ώς απόδειξη της απειθαρχίας του ΚΚΕ αναφέρεται η άρνησή του να αποδεχθεί έλεγχο των οικονομικών του.!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου