ΜΕ ΜΑΧΗΤΙΚΟΥΣ ΕΝΙΑΙΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,
Οι σχεδιασμοί, που μεθοδεύονται χρόνια για την διάλυση του ΟΣΕ και για το πέρασμα όλων των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας στα χέρια του μεγάλου κεφαλαίου, επιταχύνονται με το μνημόνιο του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της Ε.Ε. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνεπικουρούμενη από τη Ν.Δ. και το ΛΑΟΣ προωθεί άμεσα το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση του, το οποίο, όπως διαλαλεί, θα αποτελέσει πρότυπο για όλες τις δημόσιες συγκοινωνίες.
Με νόμους προωθούν το ξεπούλημα των ΔΕΚΟ μέσα από τη μετοχοποίηση, τη διάσπαση των τομέων, την παραχώρηση του management, την απαξίωση τους μέχρι και την οριστική διάλυση. Παράλληλα, όλα αυτά τα χρόνια οι κυβερνώντες χρησιμοποίησαν τις ΔΕΚΟ σαν πεδία εξυπηρέτησης των συμφερόντων των μεγάλων εταιρειών μέσω προμηθειών, χώρους μιζών, ρουσφετιών για εκλογική πελατεία και τελικά είναι υπεύθυνες για τη σημερινή οικονομική τους κατάσταση και τα όποια λειτουργικά προβλήματα. Η έγνοια τους σήμερα, αφού λεηλάτησαν το δημόσιο πλούτο, δεν είναι για να διορθωθούν τα προβλήματα, αλλά για να παραχωρήσουν φιλέτα πάλι στους ισχυρούς του χρήματος. Η κατάσταση μετά τις ιδιωτικοποιήσεις θα χειροτερεύσει. Ακριβότερες υπηρεσίες, έλλειψη κοινωνικής ευθύνης για την εξυπηρέτηση, χαμηλότερη ασφάλεια λόγω συμπίεσης του κόστους συντήρησης. Το έχουν αποδείξει και η ιδιωτικοποίηση τρένων στην Αγγλία και στο Βερολίνο όπου αυξήθηκαν τα ατυχήματα, μειώθηκε η ποιότητα, αυξήθηκαν οι τιμές των εισιτηρίων.
Μιλάνε για τα ελλείμματα του ΟΣΕ και των ΔΕΚΟ. Ποτέ όμως για τα κέρδη των τραπεζών, των εφοπλιστών, των καναλαρχών. Μιλάνε για τη χρεωκοπία του δημοσίου. Ποτέ όμως για τα τεράστια ποσά από το δημόσιο πλούτο που επιδοτούν τους επιχειρηματίες, τις τράπεζες και τους εμπόρους όπλων (τα λεφτά για τις τράπεζες και τις ενισχύσεις των εφοπλιστών - ακτοπλοϊκές εταιρείες – υπάρχουν, όχι όμως για να ξεπληρωθούν τα χρέη του δημοσίου προς τον ΟΣΕ). Θέλουν να μας πείσουν ότι το δημόσιο και γενικά οι κοινωνικές παροχές είναι ελλειμματικές, μη ανεκτές από το σύγχρονο «ευρωπαϊκό ιδεώδες», γι’ αυτό και πρέπει να γίνουν ανταποδοτικές και κερδοφόρες μέσα από τις απολύσεις, τη συντριβή των ΣΣΕ, τα πανάκριβα εισιτήρια και την κατάργηση των γραμμών. Ξέρουμε ότι όπλο τους για να περάσουν οι παραπάνω μεθοδεύσεις είναι η διάσπαση των εργαζόμενων με την προπαγάνδα από κυβέρνηση και ΜΜΕ για τους «προνομιούχους-τεμπέληδες-ρουσφετάκηδες» εργαζόμενους των ΔΕΚΟ. Όπως, άλλωστε, όταν κτυπιούνται οι δημόσιοι υπάλληλοι μιλούν για αυτούς, όταν κτυπιούνται οι αγρότες το ίδιο. Έτσι, πετυχαίνουν την απομόνωση του κάθε κλάδου και το σαλαμωτό πέρασμα των μέτρων. Όμως, είναι σαφές. Το πρόγραμμα σταθερότητας και τα μνημόνια αφορούν όλους τους εργαζόμενους, φέρνουν συντριβή των εργατικών δικαιωμάτων όλων, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου και την ενίσχυση των μεγάλων επιχειρήσεων.
Μπροστά, λοιπόν, σε αυτή την καταιγίδα δεν υπάρχει άλλος δρόμος από το να ανατρέψουμε τα σχέδια τους. Πως; Αρκούν οι σποραδικές, αποκλιμακούμενες απεργίες που αποφασίζονται από κλειστές συνεδριάσεις των διοικητικών συμβουλίων; Αρκεί ο λειψός συντονισμός μόνο με τους εργαζόμενους των μέσων σταθερής τροχιάς; Μπορούν να αναλάβουν το νικηφόρο πέρας αυτού του αγώνα οι συνδικαλιστικές ηγεσίες των κλάδων που κουβαλούν τις ήττες και το πέρασμα των προηγούμενων κυβερνητικών σχεδίων; Αποτελεί εξασφάλιση για τους εργαζόμενους η αποδοχή της ουσίας των μέτρων και οι συμφωνίες για «μετατάξεις» με εργατική συμμετοχή; Είναι μακρόπνοη εξασφάλιση για τον κλάδο η πρόταση «να εξαιρεθούμε»; Εμείς θεωρούμε ότι αυτές οι τακτικές έχουν δοκιμαστεί και έχουν αποτύχει. Βλέπε Ολυμπιακή, Τράπεζα Ελλάδος, κ.α..
Σήμερα μπορούμε και πρέπει να νικήσουμε. Δεν έχουμε άλλη επιλογή. Αλλιώς ο συμβιβασμός και η αποδοχή της συντονισμένης επίθεσης φέρνει τη συντριβή.
Προϋποθέσεις για τη νίκη, ανάμεσα στα άλλα, είναι:
- Αγώνες στα χέρια των ίδιων των εργαζόμενων. Συνελεύσεις παντού. Οι αποφάσεις για τους στόχους, τις μορφές, την τακτική, την έναρξη και τη λήξη της κάθε κινητοποίησης είναι υπόθεση των ίδιων των απεργών και όχι των συνδικαλιστικών ηγεσιών, που οδηγούν με τη γραμμή του κοινωνικού εταιρισμού και της συναίνεσης σε νέες ήττες. Επιτροπές αγώνα, αιρετοί και ανακλητοί αντιπρόσωποι παντού. Όλες οι απόψεις στην κρίση των συνελεύσεων.
- Διακλαδικός συντονισμός με όλους τους εργαζόμενους των κλάδων που πλήττονται και όλα τα αγωνιζόμενα τμήματα που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις. Κοινό μέτωπο με όλους τους εργαζόμενους τους φοιτητές και τους φαντάρους για δημόσιες, ποιοτικές, φτηνές ή και δωρεάν συγκοινωνίες. Εξασφάλιση της αλληλεγγύης των λαϊκών στρωμάτων.
- Μαχητικοί, αποφασιστικοί, κλιμακούμενοι αγώνες που να πλήττουν την ομαλή λειτουργία του συστήματος και όχι ξέπνοες απεργίες που επιτρέπουν απεργοσπασίες, εξυπηρετήσεις υπηρεσιών και «περνούν στο ντούκου».
- Ενωμένοι όλοι μαζί και όχι κινήσεις ανά περιοχές και ανά ειδικότητα.
- Στόχοι συνολικής αντίθεσης στα σχέδια της κυβέρνησης και της Ε.Ε. και όχι παζάρια για εξομάλυνση της επίθεσης. Καμιά αποδοχή της λογικής της ανταγωνιστικότητας, της κερδοφορίας, της ελεύθερης αγοράς, του να βολευτούμε εμείς και ας κουρεύονται οι επιβάτες. Την Ο.Α. ακολούθησε ο ΟΣΕ και τον ΟΣΕ θα ακολουθήσουν άμεσα και οι άλλες δημόσιες επιχειρήσεις στο χώρο των συγκοινωνιών. Να τους σταματήσουμε όλοι μαζί ΤΩΡΑ.
Προς την κατεύθυνση αυτή εργαζόμενοι από τον ΟΣΕ, το ΜΕΤΡΟ, τον ΗΣΑΠ, το ΤΡΑΜ, την ΕΘΕΛ και τον ΗΛΠΑΠ που συναντηθήκαμε στους πρόσφατους αγώνες πήραμε την πρωτοβουλία και καλούμε και άλλους συναδέλφους-ισσες σε ανοιχτή συνάντηση την Πέμπτη 30 Σεπτέμβρη 2010 ώρα 18.30 στα γραφεία του ΕΚΑ, 3ης Σεπτεμβρίου 48 Β, 2ος όροφος.
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΟΣΕ, ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΥΓΚΟΙΝΩΝΙΕΣ
ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ, Ε.Ε., Δ.Ν.Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου