Η περσινή χρονιά έκλεισε με την εισβολή της τρόικας (Διεθνές Νομισματικό Ταμείο- Ευρωπαϊκή Ένωση- Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα) και την ψήφιση του διαβόητου μνημονίου από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το ΛΑΟΣ. Εργαζόμενοι και άνεργοι, συνταξιούχοι και νέοι ήρθαμε αντιμέτωποι με την πιο βάρβαρη επίθεση στους μισθούς και τις συντάξεις, τα εργασιακά και τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, ενώ η ακρίβεια και η ανεργία λεηλατούν τη ζωή μας. Ο στόχος είναι ξεκάθαρος: η κυβέρνηση και οι συνοδοιπόροι της (ΝΔ- ΛΑΟΣ) με κάθε τρόπο προσπαθούν να εξασφαλίσουν την κερδοφορία του κεφαλαίου υποθηκεύοντας και υπονομεύοντας το παρόν και το μέλλον μας.
Η φετινή χρονιά ανοίγει με την ολοένα εντεινόμενη επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας μέσα από το «επικαιροποιημένο μνημόνιο»:
• αυξήσεις σε ΦΠΑ (ακόμα και για είδη πρώτης ανάγκης), πετρέλαιο, τιμολόγια της ΔΕΗ
• ακόμα μεγαλύτερες μειώσεις μισθών στο δημόσιο, με στόχο να συμπαρασύρουν και τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα
• διάλυση και ξεπούλημα του ΟΣΕ και της ΔΕΗ
• μαζικές απολύσεις μέσα από τον «Καλλικράτη»
• αποδιάρθρωση του πανεπιστημίου και αναίρεση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα του
• διάλυση της δημόσιας παιδείας και υγείας
• πλήρης ανατροπή των εργασιακών σχέσεων
Tο τοπίο γίνεται ακόμα πιο εφιαλτικό, αν αναλογιστούμε την κατάσταση που επικρατεί στον κλάδο μας,, καθώς εργαζόμαστε σε συνθήκες ομηρίας με συμβάσεις ορισμένου χρόνου και μισθούς κατώτερους από τις πραγματικές μας ανάγκες, με την ανεργία και το κόστος ζωής να φτάνουν σε δυσθεώρητα ύψη. Οι εργοδότες προσπαθούν με κάθε τρόπο να καταστρατηγήσουν ακόμα και τα στοιχειώδη δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας υπονομεύοντας τη συλλογική σύμβαση, ενώ με τον τελευταίο αντιασφαλιστικό νόμο (ανταποδοτικό ασφαλιστικό σύστημα, μείωση συντάξεων, δραματική αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης) οδηγούμαστε σε δουλειά μέχρι θανάτου.
Οι μάσκες όμως πέφτουν. Μας έλεγαν ότι η Ελλάδα πρέπει να «τιμωρηθεί» για το χρέος, τη σπατάλη και τη διαφθορά της. Οι εξελίξεις στη Γαλλία και την Αγγλία αποδεικνύουν ότι αποτελούσαμε το δοκιμαστικό σωλήνα ακόμα και για τις πιο ισχυρές χώρες της Ευρώπης. Η μείωση των δημόσιων υπαλλήλων στην Αγγλία κατά 500.000 και η αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης τόσο στην Αγγλία, όσο και στη Γαλλία φανερώνουν με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο τη γενικευμένη και πανευρωπαϊκή επίθεση του κεφαλαίου στα δικαιώματα των εργαζομένων.
οι συμβάσεις στο στόχαστρο…
Από την πρώτη στιγμή της ψήφισης και εφαρμογής του μνημονίου, η κυβέρνηση έθεσε στο στόχαστρο τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ). Έτσι, λοιπόν, επέβαλε πραξικοπηματικά στις κλαδικές ΣΣΕ να μην περιλαμβάνουν αυξήσεις μεγαλύτερες της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ), η οποία υπογράφεται από την υποταγμένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΓΣΕΕ.
Αυτό ήταν μόνο η αρχή. Το επικαιροποιημένο μνημόνιο προβλέπει όχι μόνο ότι θα αλλάξει ο θεσμός της διαιτησίας, ώστε να τίθενται ολοένα μεγαλύτερα εμπόδια στους εργαζομένους να κατακτούν καλύτερες εργασιακές σχέσεις και συνθήκες, αλλά και ότι θα καταργηθεί η δυνατότητα κήρυξης της ΣΣΕ ως υποχρεωτικής. Εφόσον η δυνατότητα αυτή αναιρεθεί, η ΣΣΕ δε θα καλύπτει πλέον όλους τους εργαζομένους του κλάδου, αλλά αποκλειστικά και μόνο αυτούς που εργάζονται στα μέλη της εργοδοτικής ένωσης που υπέγραψε τη σύμβαση. Στην περίπτωση αυτή βέβαια, οι εργαζόμενοι θα είναι έρμαια στις ορέξεις των εργοδοτών, αφού θα είναι αναγκασμένοι να υπογράφουν ατομικές συμβάσεις εργασίας- δουλοπαροικίας…
η σύμβαση στα φροντιστήρια δεν είναι πουκάμισο αδειανό…
Από το Φλεβάρη του 2010 ο ΣΕΦΚ έδωσε τη μάχη για Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που θα ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των καθηγητών στα φροντιστήρια. Στη διάρκεια αυτής της μάχης είχαμε να αντιμετωπίσουμε τόσο τη συνολική επίθεση της κυβέρνησης στις συλλογικές συμβάσεις, όσο και την άρνηση των εργοδοτών να αποδεχθούν ΣΣΕ που να κατοχυρώνει τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά μας.
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες και λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες που θα επικρατούσαν στα φροντιστήρια χωρίς την ύπαρξη ΣΣΕ, η Γενική Συνέλευση του ΣΕΦΚ στις 18 Ιούλη 2010 αποφάσισε να αποδεχτεί την πρόταση του μεσολαβητή. Με την απόφαση αυτή κατοχυρώσαμε ότι στα φροντιστήρια υπάρχει ΣΣΕ. Με τον τρόπο αυτό το κατώτατο ωρομίσθιο, τα δώρα και τα επιδόματα, οι αργίες, η διδακτική ώρα κτλ. έχουν ισχύ νόμου, οπότε και είναι δυνατή η κατοχύρωσή τους στην πράξη στους εργασιακούς χώρους.
Ο αγώνας για τη ΣΣΕ, ωστόσο, δεν τελείωσε με την υπογραφή της. Τώρα είναι ανάγκη να συνεχίσουμε και να δώσουμε τη μάχη, για να τηρηθεί παντού.
• Να μην υπάρξει εργασιακός χώρος όπου δε θα τηρείται η σύμβαση.
• Να μην υπάρξει εργοδότης που θα την παραβαίνει.
• Να μην υπάρξει καθηγητής που θα αμείβεται κάτω από τα 11,22€, που θα δουλεύει ή δε θα πληρώνεται τις αργίες, που θα κάνει 60λεπτα μαθήματα.
• Να μην υπάρξει καθηγητής που θα εργάζεται παράνομα με μπλοκάκι και θα πληρώνει ο ίδιος την ασφάλισή του ενδίδοντας στους εκβιασμούς των εργοδοτών. Η ασφάλιση των καθηγητών στα φροντιστήρια στο ΙΚΑ είναι υποχρεωτική (Ν. 2335/95, ΦΕΚ 185Α).
δυναμώνουμε το σωματείο…… αλλάζουμε τη ζωή μας
Δίνουμε τη μάχη συλλογικά και μαζικά. Οργανωνόμαστε στο σωματείο μας, συμμετέχουμε στις Γενικές Συνελεύσεις και τις διαδικασίες του, μαζικοποιούμε τις κινητοποιήσεις του. Με όπλο μας την κινητοποίηση και την απεργία, τη συναδελφικότητα και την αλληλεγγύη θα δώσουμε τη μάχη και η νέα σύμβαση να μην είναι πουκάμισο αδειανό. Για εμάς, τους εργαζομένους, αυτός είναι ο πραγματικός μονόδρομος. Μόνο έτσι μπορούμε να διασφαλίσουμε την εργασία μας, αλλά και την αξιοπρέπειά μας. Έτσι πετύχαμε μέσα στο καλοκαίρι την επαναπρόσληψη συναδέλφων που απολύθηκαν εκδικητικά είτε επειδή συμμετείχαν στις απεργίες του κλάδου είτε γιατί διεκδίκησαν και πέτυχαν όσα ορίζει η σύμβαση.
Μαζί με όλους τους εργαζομένους και τα πρωτοβάθμια σωματεία θα δώσουμε τη μάχη για Συλλογικές Συμβάσεις που θα διασφαλίζουν τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας, αλλά και θα ανταποκρίνονται στις πραγματικές μας ανάγκες.
Μαζί με όλους τους εργαζομένους, τους ανέργους και τους νέους θα βρεθούμε στο δρόμο του αγώνα για να αποτινάξουμε τη χούντα της κυβέρνησης, του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσο γενικεύεται και εντείνεται η επίθεση στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας, τόσο πιο επιτακτική είναι η ανάγκη «να γίνει της Γαλλίας»!
Στις 26, 27 και 28 Νοέμβρη να δώσουμε όλοι το παρών στη μάχη για τη μαζικοποίηση του ΣΕΦΚ.
Να συμμετέχουμε όλοι στις εκλογές του σωματείου μας.
Η αύξηση της συμμετοχής στις εκλογές, αναγκαία σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, σημαίνει ότι κανείς δε θα τολμήσει να υπονομεύσει τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, την ύπαρξη και τη δράση του συνδικάτου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου