Η Κερατέα,"ένα πεδίο βολής φτηνό,που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι".

Οι  φαιοπράσιοι πραίτορες του Παπανδρέου,οι φρουροί του Μνημονίου και της Τροϊκα,οι προστάτες της κοινοβουλευτικής χούντας των αγορών, χτυπούν ανυπεράσπιστους ανθρώπους,ηλικιωμμένους και γυναίκες που υπερασπίζονται το δικαίωμά τους σε ανθρώπινο και υγιές περιβάλλον.

 Τα κανάλια που πληρώνουμε (κρατικά και ιδιωτικά)για να μας ενημερώνουν και να μας ψυχαγωγούν, αγνοούν, παραβλέπουν και παραπληροφορούν προκλητικά τον αγώνα των κατοίκων.
Στα βρωμερά τους δελτία  που γράφονται και εκπονούνται απο το υπουργείο τύπου και εκφωνούνται απο καλοπληρωμμένους υπαλλήλους του Μαξίμου,δέ θα δούν τις λάμψεις απο τις βόμβες τους,δέ θα μυρίσουν τα χημικά τους αέρια, δέ θα νοιώσουν τον πόνο απο τα γκλόμπς και την αστυνομική αυθαιρεσία.Θα "ζουμάρουν" στη μολότοφ και την πέτρα.
Τα νόμιμα και μοναδικά πλέον όπλα που έχουν οι κάτοικοι για να υπερσπιστούν το δίκιο τους.

 Θα καταναλώσουν ώρες για να συκοφαντήσουν τον αγώνα τους, όπως κάνουν σε κάθε αγώνα που επιχειρεί να αμφισβητήσει τα ιερά και τα όσια μιάς δημοκρατίας που νομοθετεί με τη βία και επιβάλλει τις επιλογές της σε βάρος της θέλησης,των συμφερόντων και των αναγκών της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Απο κάθε γωνιά αυτής της κοινωνιάς ξεπροβάλλει με κάθε τρόπο και μορφή η καθεστωτική βία.
 Δέν είναι μόνο οι ανάγκες των δανειστών μας που πρέπει να  ικανοποιηθούν με κάθε μέσο.Είναι πρίν και πάνω απ'όλα οι ανάγκες του κεφαλαίου που πρέπει να εξυπηρετηθούν και να διασώσουν τα κέρδη τους, στο περιβάλλον της διεθνούς κρίσης και των ευρωπαϊκών ανακατατάξεων και αναδιανομών δύναμης και αγορών.
Και αυτό πραγματοποιείται μόνο με τη βία.
Την αστυνομική βία,τη βία της καθημερινότητας που μας αναγκάζει να κυνηγάμε την επιβίωση,τη βία της ανεργίας που μας παραλύει και μας παραδίδει ανυπεράσπιστους  στα χέρια των (κρατικών και ιδιωτικών) εκμεταλευτών μας. Τη βία της εργασιακής ανασφάλειας,της παραπληροφόρησης και των ενημερωτικών ενέσεων καθεστωτικής συμμόρφωσης.Την επιβολή με τη βία των νόμων και των δυνάμεων της τάξης,  στην ισόβια καταδίκη  σε ένα ανθυγιεινό περιβάλλον,αμόρφωτοι,απεύδευτοι και ταλαιπωρημένοι. 
Όμως απο κάθε μέτωπο και αγώνα που ταράζει την πλασματική ηρεμία της κοινωνίας , προβάλλει δειλά αλλα καθαρά η δυνατότητα ανατροπής της.
Όταν οι εργαζόμενοι και η νεολαία  κατανοήσουν ότι τίποτε πλέον δέ θα έχουν να χάσουν , τότε οι πέτρες της Κερατέας και τα μάρμαρα της Πανεπιστημίου θα φανούν λίγα για να "στεγάσουν" την οργή απέναντι σε ένα καθεστώς εκμετάλευσης, που ληστεύει τον  κοινωνικό πλούτο,καταστρέφει τα όνειρα και γκρεμίζει τις ελπίδες.