Αγωνιστικός συντονισμός δράσης και προοπτικής στην εκπαίδευση

ΔΕΛΤΙΟΥ ΤΥΠΟΥ
Της σύσκεψης για συντονισμό
Συλλόγων Εκπαιδευτικών Π.Ε. και ΕΛΜΕ Αττικής

Πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 15/12/2011 στα γραφεία της ΔΟΕ, ύστερα από κάλεσμα του συλλόγου εκπαιδευτικών Π.Ε. «ο Αριστοτέλης»  σύσκεψη συντονισμού των Συλλόγων Π.Ε. και ΕΛΜΕ Αττικής με θέμα την οργάνωση κοινών δράσεων απέναντι στο νέο γύρο επίθεσης στα δικαιώματα και τις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας, των ανέργων, των νέων και του λαού.

Στη σύσκεψη συμμετείχαν με εκπροσώπους και παρατηρητές από τους συλλόγους Π.Ε. «ο Αριστοτέλης», Α’ Αθήνας, Αιγάλεω, Αμαρουσίου, Άνω Λιοσίων – Ζεφειρίου – Φυλής, «Γληνός», Γλυφάδας-Βούλας-Βάρης-Βουλιαγμένης, Δυτικής Αττικής, Κερατσινίου – Περάματος «Νίκος Πλουμπίδης», Κορυδαλλού- Αγ. Βαρβάρας, Κ. Σωτηρίου, Παρθενώνας, Ν. Σμύρνης, Πειραιά «η Πρόοδος», και οι ΕΛΜΕ Γ΄ Αθήνας, Α’ ΕΛΜΕ Δυτικής Αττικής, Ε΄ Αθήνας και Ε’ Αν. Αττικής. Κατά τη διάρκεια της σύσκεψης ενημερωθήκαμε ότι σε συνεδρίασή του αποφάσισε τη συμμετοχή του και ο σύλλογος εκπ/κών Π.Ε. Περιστερίου «Έλλη Αλεξίου».

Στη συζήτηση υπήρξαν κοινές εκτιμήσεις:

για τη συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου, τη συντονισμένη επίθεση από την ΕΕ, το ΔΝΤ και το κεφάλαιο, και τα πολιτικά επίδικα που προωθούν:
• την ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης, των μέτρων που τη συνοδεύουν και η εφαρμογή της συμφωνίας της 26ης και 27ης Οκτωβρίου
με στόχο:
• την αποπληρωμή χρυσοπληρωμένων δανείων, την καταβαράθρωση του κόστους εργασίας, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου για την αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης και την αναδιανομή του πλούτου σε βάρος της εργαζόμενης πλειοψηφίας

για τα διακυβεύματα στις εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών:
• την εφεδρεία-απόλυση, την αξιολόγηση, τη νέα διοικητική αναδιάρθρωση, τους μηδενικούς διορισμούς και την ελαστική εργασία

για την εκπαίδευση:
• τη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν σχολείου, την οικοδόμηση του φτηνού κι αυταρχικού σχολείου της αγοράς,  με τις ελλείψεις βιβλίων, την οικονομική ασφυξία, τις νέες συγχωνεύσεις, τις κατηγοριοποιήσεις των σχολείων με τους πολλαπλούς τύπους

για το εκπαιδευτικό κι εργατικό κίνημα:
• την ανάγκη ενίσχυσης των συλλογικών διαδικασιών των σωματείων, οργάνωσης αγώνων με σχέδιο, αποφασιστικότητα και διάρκεια για την ανατροπή της επίθεσης και τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων και την κριτική σε ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και ΔΟΕ-ΟΛΜΕ ότι δεν ανταποκρίνονται στο ρόλο τους, συναινούν στην κυρίαρχη πολιτική, δεν πρωτοστατούν και δεν οργανώνουν την πάλη των εργαζομένων.

Συγκεκριμένα προτάθηκαν:
Με φόντο την πάλη ενάντια στο σύνολο της επίθεσης, να προταχθούν η δανειακή σύμβαση, η συμφωνία 26ης και 27ης Οκτωβρίου, η εφεδρεία-απόλυση-αξιολόγηση στην εκπαίδευση και το νέο φτωχολόγιο
• έκτακτες Γ.Σ. ως τέλη Ιανουαρίου
• δημιουργία επιτροπών αγώνα σε κάθε σύλλογο και ΕΛΜΕ
• αγωνιστικό σχέδιο με γενική πολιτική απεργία με αφετηρία τις ημέρες που θα μπει η δανειακή σύμβαση στη βουλή
• συγκεκριμένο απεργιακό βήμα από τώρα από συλλόγους και ΕΛΜΕ
• καταλήψεις διαρκείας σχολείων-διευθύνσεων-Υπουργείου με στόχο να μπλοκάρουν όλες οι λειτουργίες στην εκπαίδευση
• τριήμερη απεργία τις ημέρες συζήτησης της δανειακής σύμβασης με στόχο τη συνέχισή της σε διαρκείας σε συνδυασμό με καταλήψεις σχολείων-υπουργείων και διαδηλώσεων
• Συνέντευξη τύπου για την κατάσταση στην εκπαίδευση
• Απεργιακά ταμεία στους συλλόγους

Από κοινού έκδοση:

• Του κειμένου του συλλόγου «ο Αριστοτέλης» για την κρίση και το χρέος
• Γράμμα προς τους γονείς
• Αφίσα για τη δανειακή σύμβαση και αφίσα για την εκπαίδευση

Δράσεις:

• ενάντια στη φτώχια και τον υποσιτισμό με δημιουργία κοινωνικού παντοπωλείου και μορφών έμπρακτης αλληλεγγύης
• ενάντια στα χαράτσια σε συντονισμό με λαϊκές συνελεύσεις-σωματεία-φορείς-επιτροπές
• για ελεύθερη κίνηση των επιβατών 5-9 και 2-5 και έκδοση εισιτηρίου από τα σωματεία
• ανοιχτή συνέλευση στα μέσα Φεβρουαρίου των εκπαιδευτικών από τα πιλοτικά νέα σχολείου του 21ου αιώνα με στόχο την άρνηση του προγράμματος και τη μη εφαρμογή του
• ενίσχυση και προώθηση της αλληλεγγύης στον αγώνα των απεργών στη Χαλυβουργία (εκδηλώσεις, οικονομική ενίσχυση…)

για το συντονισμό:

κέντρο αγώνα οργάνωσης της πάλης στην εκπαίδευση που θα βασίζεται στις μαζικές διαδικασίες του κάθε σωματείου και τις αποφάσεις τους (Γ.Σ.), θα συμμετέχουν τα σωματεία με το όνομά τους, όχι κέντρο αποφάσεων αλλά ανοιχτή, ισότιμη διαδικασία ανταλλαγής απόψεων και αγωνιστικής συνεννόησης και κοινής δράσης, με διαδικασία κυκλικότητας στα καλέσματα και στις πρωτοβουλίες, δικτύωση με το συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων δημόσιου κι ιδιωτικού τομέα.

Νέα σύσκεψη συντονισμού
Δευτέρα 16/1/2012, στις 7.30 μ.μ. στα γραφεία της ΔΟΕ

Με βάση τις παραπάνω προτάσεις καλούνται οι σύλλογοι και οι ΕΛΜΕ (είτε συμμετείχαν είτε όχι στην πρώτη σύσκεψη συντονισμού) να τοποθετηθούν σ’ αυτές, να συνεισφέρουν με άλλες και να συμμετέχουν στη νέα σύσκεψη συλλόγων και ΕΛΜΕ τη Δευτέρα 16/1/2012, στις 7.30 μ.μ. στα γραφεία της ΔΟΕ.
Αναλυτικά:
Στη συζήτηση που έγινε υπήρξε κοινή εκτίμηση ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα νέο γύρο επίθεσης απέναντι στο λαό. Η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου, σε συμμαχία και συμφωνία με την ΕΕ, το ΔΝΤ και το κεφάλαιο, χωρίς καμία λαϊκή νομιμοποίηση, συνεχίζει και οξύνει την ίδια βάρβαρη πολιτική που αντιπάλεψαν οι εργαζόμενοι και ο λαός μας με τις μεγαλειώδης απεργιακές κινητοποιήσεις του Οκτωβρίου, την πανεργατική απεργία 19-20/10 και τις λαϊκές παρελάσεις αντίστασης στις 28/10.

  Η συγκυβέρνηση αυτή έχει αναλάβει να εκτελέσει το ανελέητο σχέδιο της
με:
• Την ψήφιση της επαίσχυντης νέας δανειακής σύμβασης και των μέτρων που τη συνοδεύουν
• Την εφαρμογή της συμφωνίας τις 26ης και 27ης Οκτωβρίου και των εφαρμοστικών νόμων.
ώστε:
• να εξασφαλίσει στους πιστωτές το μέγιστο δυνατό ποσοστό αποπληρωμής των χρυσοπληρωμένων τοκογλυφικών δανείων τους, οδηγώντας σε χρεοκοπία τους εργαζόμενους
• να οδηγήσει στην καταβαράθρωση μισθούς και συντάξεις, εργατικά δικαιώματα και ανάγκες για δεκαετίες και να μετατρέψει τον ελλαδικό χώρο σε μια εκτεταμένη ευροκινεζική ζώνη βάρβαρης καπιταλιστικής εκμετάλλευσης
• να ξεπουληθεί αντί πινακίου φακής σε ντόπιες και ξένες επιχειρήσεις ο δημόσιος  και ο ορυκτός πλούτος της χώρας, ο αέρας, το νερό, ο ήλιος, κάθε δημόσιο και κοινωνικό αγαθό

Είναι φανερό ότι όσο η καπιταλιστική κρίση συνεχίζεται και μάλιστα βαθαίνει, η επίθεση παίρνει χαρακτηριστικά κοινωνικού πολέμου σε βάρος της εργασίας με στόχο την ανάκτηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι να μεγαλώνει εκθετικά η φτώχεια και η εξαθλίωση μεγάλων τμημάτων του κόσμου της εργασίας, της νεολαίας, των αυτοαπασχολούμενων, με την ύφεση να καλπάζει και μόνο προοπτικές χειροτέρευσης να είναι μπροστά μας.

Ειδικά για το χώρο της εκπαίδευσης

Κοινή εκτίμηση υπήρξε ότι το επόμενο διάστημα οι εκπαιδευτικοί θα βρεθούν αντιμέτωποι με την εφεδρεία-απόλυση στην εκπαίδευση και την εφαρμογή του νέου μισθολογίου-φτωχολόγιου και της αξιολόγησης που αυτό προϋποθέτει για την εφαρμογή του.
Οι απαιτήσεις της τρόικας και του κεφαλαίου για 150.000 απολύσεις στο δημόσιο, τα δημοσιεύματα για υπαγωγή στην εφεδρεία 20.000 εκπαιδευτικών με το τέλος της σχολικής χρονιάς αλλά και οι δηλώσεις της Διαμαντοπούλου «…ότι ο θεσμός της εφεδρείας με τη μορφή που έγινε έκλεισε τον κύκλο του και ότι οι όποιες αλλαγές στην ορθολογική διαχείριση της πρέπει πια να γίνονται βάσει αξιολόγησης», κάνουν σαφές ότι οι εκπαιδευτικοί θα βρεθούν κι αυτοί αντιμέτωποι με τον εκβιασμό της απόλυσης, όποια μορφή και τρόπο και αν πάρει. Ταυτόχρονα, η εφαρμογή του νέου μισθολογίου απαιτεί σύστημα αξιολόγησης, (το υπάρχον ή καινούριο) μια και τη συνδέει με το μισθό και την εξέλιξή του, με τη μονιμοποίηση του νεοπροσλαμβανόμενου και μάλιστα με ποσόστωση. Όλα τα παραπάνω γίνονται ακόμα πιο καθαρά, ειδικά, όταν το υπουργείο προετοιμάζει νέο γύρο συγχωνεύσεων-καταργήσεων, αύξηση του ωραρίου των εκπαιδευτικών, μεγιστοποίηση της ελαστικής εργασίας μέσω ΕΣΠΑ, ΜΚΟ, δελτία παροχής, αλλαγές στα προγράμματα σπουδών που απαξιώνουν ολόκληρες ειδικότητες, μηδενικούς διορισμούς εκπαιδευτικών.

Το σχολείο στην εποχή του ΔΝΤ και του κοντυλιού

Την ίδια στιγμή, η εκπαίδευση βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή χειροτέρευση. Η κυβέρνηση εκμεταλλευόμενη την κρίση και εφαρμόζοντας την πολιτική του μνημονίου, επιδιώκει σαρωτικού χαρακτήρα αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις σε πρωτοβάθμια , δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια εκπαίδευση, με στόχο την περικοπή των δαπανών για την εκπαίδευση, την προώθηση του σχολείου της αγοράς την εποχή του «Καλλικράτη» και τελικά τη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας.
Η σχολική χρονιά συνεχίζεται χωρίς το σύνολο των βιβλίων, οι μαθητές των Λυκείων θα καλεστούν να δώσουν πανελλαδικές σε ύλη βιβλίων που ποτέ δεν πήραν στα χέρια τους, τα σχολεία ζητιανεύουν για χαρτί και είδη καθαρισμού, τα δημοτικά νέου αναμορφωμένου προγράμματος λειτουργούν όπως όπως, μέχρι το Νοέμβριο χιλιάδες ήταν οι χαμένες ώρες ενώ ακόμα και σήμερα δεν έχει καλυφθεί το σύνολο των ειδικοτήτων, σχολεία ορίζονται ως τα πιλοτικά του 21ου αιώνα χωρίς να έχει ρωτηθεί κανείς, χωρίς πρόγραμμα και περιεχόμενο,  χιλιάδες μαθητές γίνονται τα σύγχρονα πειραματόζωα της αγοραίας εκπαίδευσης για να καταναλωθεί το ΕΣΠΑ από τους επιτήδειους.
Η έλλειψη βιβλίων, η οικονομική ασφυξία των σχολείων, οι μηδενικοί διορισμοί, η ενίσχυση της ελαστικής εργασίας στη δημόσια εκπαίδευση, ο νόμος για τα πανεπιστήμια, η τραγική χειροτέρευση των εργασιακών κι οικονομικών δικαιωμάτων αποτελούν εφαρμογή της πολιτικής διάλυσης της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης, οικοδόμησης ενός φθηνού, αγοραίου κι αυταρχικού σχολείου που θα καθηλώνει τη ζωντανή εκπαίδευση στα μέτρα της Ε.Ε. και του Δ.Ν.Τ.

Ο ρόλος του εκπαιδευτικού και εργατικού κινήματος στην πάλη για την ανατροπή της επίθεσης

Κοινή ήταν η εκτίμηση ότι σήμερα χρειάζεται μια νέα ανάταση του εκπαιδευτικού και εργατικού κινήματος, χρειάζεται να οργανωθούν αγώνες με αποφασιστικότητα, σχέδιο, διάρκεια και προοπτική για να ανατραπεί το σύνολο της επίθεσης. Σοβαρό ρόλο χρειάζεται να παίξουν σ’ αυτή την κατεύθυνση οι σύλλογοι και οι ΕΛΜΕ, τα συνδικάτα όλων των βαθμίδων και ο αυθεντικός συντονισμός τους, μακριά από γραφειοκρατικές διαδικασίες, με βασική επιδίωξη να εκφράζονται οι αποφάσεις των ζωντανών μαζικών διαδικασιών των σωματείων και κυρίως των Γ.Σ. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ χρειάζεται να ενισχυθούν τα σωματεία ως μορφή συλλογικής οργάνωσης και διεκδίκησης συλλογικών δικαιωμάτων των εργαζομένων. Ιδιαίτερη κριτική έγινε στη στάση των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ αλλά και των δευτεροβάθμιων στο χώρο της εκπαίδευσης ΟΛΜΕ-ΔΟΕ όπου εκφράστηκαν θέσεις συλλόγων και Γ.Σ. ότι δεν ανταποκρίνονται στο ρόλο τους, κάνουν ενέργειες εκτόνωσης της λαϊκής οργής, συναινούν στην ασκούμενη πολιτική, δεν οργανώνουν τους αγώνες των εργαζομένων για την ανατροπή της. Τις περισσότερες φορές είναι εκκωφαντική η απουσία τους από τα κρίσιμα προβλήματα που μαστίζουν τους εργαζόμενους, την κοινωνία, την εκπαίδευση. 

Φτώχεια και υποσιτισμός, δίκτυα κοινωνικής αλληλεγγύης

Ιδιαίτερη θέση στη συζήτηση είχε το θέμα της φτώχειας και του υποσιτισμού, ιδιαίτερα η δραματική όξυνση του στα σχολεία. Από τους συλλόγους παρουσιάστηκαν αρκετές περιπτώσεις όπου έχει χρειαστεί να παρέμβουν σύλλογοι διδασκόντων και σύλλογοι εκπαιδευτικών με συγκεκριμένους τρόπους, καθώς και η ανάγκη προσεκτικής αντιμετώπισης και προβολής του ζητήματος. Καυτηριάστηκε με έντονο τρόπο η στάση του υπουργείου παιδείας όπου εντάσσει το θέμα στα πλαίσια των ΖΕΠ με στόχο την απορρόφηση κονδυλίων από το ΕΣΠΑ κι όχι την αντιμετώπιση του προβλήματος και ταυτόχρονα εκτοξεύει έμμεσες απειλές προς συλλόγους και εκπαιδευτικούς που αναδεικνύουν το θέμα. Με αντίστοιχη οξύτητα υπήρξε κριτική στη στάση των Ομοσπονδιών που δεν παίρνουν απολύτως καμία πρωτοβουλία κυρίως γιατί η ανάδειξη του θέματος θα παρουσιάσει γυμνή την αλήθεια για τα δραματικά αποτελέσματα της κυβερνητικής πολιτικής. Σύλλογοι με δράση γύρω από το ζήτημα αυτό, παρουσίασαν την εμπειρία τους τονίζοντας: η έμπρακτη κοινωνική αλληλεγγύη είναι απόλυτη ανάγκη της εποχής, δεν είναι φιλανθρωπία αλλά είναι συστατικό κομμάτι της πάλης για την ανατροπή των αιτιών που γεννούν τη φτώχεια, δεν μπαίνει σε διαπλοκή και σχέση με χορηγούς, εταιρείες και άλλους φορείς που επιδιώκουν τη διαφήμιση τους ή παράγοντες που είναι υπεύθυνοι για την κατάσταση. Παρουσιάστηκε η εμπειρία από τη λειτουργία κοινωνικών παντοπωλείων που λειτουργούν σε σχολεία από συλλόγους διδασκόντων και συλλόγους γονιών και τονίστηκε η ανάγκη να επεκταθεί η πολύμορφη δράση με ανοιχτές επιτροπές, σωματεία, συλλόγους, φορείς.

Στη συζήτηση των συλλόγων κατατέθηκαν οι παρακάτω προτάσεις:

Για τον αγωνιστικό σχεδιασμό

Με φόντο την πάλη για την ανατροπή της επίθεσης, για τις σύγχρονες ανάγκες και τα δικαιώματά, να προταχθούν την περίοδο αυτή η αντίθεση στη δανειακή σύμβαση, στη συμφωνία 26ης και 27ης Οκτωβρίου, στην εφεδρεία-απόλυση-αξιολόγηση στην εκπαίδευση και το νέο φτωχολόγιο.

• Να πραγματοποιηθούν έκτακτες Γ.Σ. ως τέλη Ιανουαρίου.
• Να δημιουργηθεί επιτροπή αγώνα σε κάθε σύλλογο και ΕΛΜΕ
• Να διαμορφωθεί μια κοινή πρόταση αγωνιστικού σχεδίου που θα μπορούσε να περιλαμβάνει μέρος ή το σύνολο των παρακάτω προτάσεων:
- συγκεκριμένο απεργιακό βήμα από τώρα από συλλόγους και ΕΛΜΕ
- γενική πολιτική απεργία με αφετηρία τις ημέρες που θα μπει η δανειακή σύμβαση στη βουλή
- καταλήψεις διαρκείας σχολείων-διευθύνσεων-Υπουργείου με στόχο να μπλοκάρουν όλες οι λειτουργίες
- τριήμερη απεργία τις ημέρες συζήτησης της δανειακής σύμβασης με στόχο τη συνέχισή της σε διαρκείας σε συνδυασμό με καταλήψεις σχολείων-υπουργείων και διαδηλώσεων
• Να παρθεί πρωτοβουλία από τους συλλόγους και τις ΕΛΜΕ για μια μεγάλη Συνέντευξη τύπου για την κατάσταση στην εκπαίδευση και στην εργασία
• Να δημιουργηθούν απεργιακά ταμεία στους συλλόγους

Από κοινού έκδοση:

• Του κειμένου του συλλόγου «ο Αριστοτέλης» για την κρίση και το χρέος
• Γράμμα προς τους γονείς
• Αφίσα για τη δανειακή σύμβαση και αφίσα για την εκπαίδευση

Να προωθηθούν συγκεκριμένες δράσεις:

• Ενάντια στα χαράτσια σε συντονισμό με λαϊκές συνελεύσεις-σωματεία-φορείς-επιτροπές.
• Ενάντια στη φτώχια και τον υποσιτισμό με δημιουργία κοινωνικών παντοπωλείων και μορφών έμπρακτης αλληλεγγύης. Να συζητηθεί διεξοδικά στα σωματεία και να υπάρξει ανταλλαγή εμπειριών
• Ανοιχτή συνέλευση στα μέσα Φεβρουαρίου των εκπαιδευτικών από τα πιλοτικά νέα σχολείου του 21ου αιώνα με στόχο την άρνηση του προγράμματος και τη μη εφαρμογή του
• Για ελεύθερη κίνηση των επιβατών 5-9 και 2-5 και έκδοση εισιτηρίου από τα σωματεία
• ενίσχυση και προώθηση της αλληλεγγύης στον αγώνα των απεργών στη Χαλυβουργία (εκδηλώσεις, οικονομική ενίσχυση…)

Για το συντονισμό:

Διεξοδική συζήτηση έγινε σχετικά με το χαρακτήρα του συντονισμού στην εκπαίδευση. Υπήρξε πλούσιος διάλογος, με διαφορετικές προσεγγίσεις αλλά και σημαντικές συγκλίσεις κυρίως για τη σημασία που έχει αυτός στην ανάπτυξη και την οργάνωση της πάλης.  Οι προτάσεις που κατατέθηκαν είναι να είναι ο συντονισμός κέντρο αγώνα οργάνωσης της πάλης στην εκπαίδευση που θα βασίζεται στις μαζικές διαδικασίες του κάθε σωματείου και τις αποφάσεις τους (Γ.Σ.), να συμμετέχουν τα σωματεία με το όνομά τους, να μην είναι κέντρο αποφάσεων, αλλά ανοιχτή, ισότιμη διαδικασία ανταλλαγής απόψεων και αγωνιστικής συνεννόησης και δράσης, με διαδικασία κυκλικότητας στα καλέσματα και στις πρωτοβουλίες, να επιδιώξει τη δικτύωση με το συντονισμό πρωτοβάθμιων σωματείων δημόσιου κι ιδιωτικού τομέα.

Με βάση όλες τις παραπάνω προτάσεις για δράση που κατατέθηκαν καλούνται οι σύλλογοι και οι ΕΛΜΕ (είτε συμμετείχαν είτε όχι στην πρώτη σύσκεψη συντονισμού) να τοποθετηθούν σ’ αυτές, να συνεισφέρουν με άλλες και να συμμετέχουν στη νέα σύσκεψη συλλόγων και ΕΛΜΕ τη Δευτέρα 16/1/2012, στις 7.30 μ.μ. στα γραφεία της ΔΟΕ.