Κάτω απο καθεστώς ασφυκτικών πιέσεων απίστευτων εκβιασμών και τρομακτικών επικοινωνιακών τεχνασμάτων, προχωρούν σε βεβιασμένη ψήφιση του τερατώδους νόμου σφαγής των εργατών, της νέας γενιάς και των συνταξιούχων, ΜΕΣΑ στη ΒΔΟΜΑΔΑ, με πιθανότερη μέρα ψήφισης την Κυριακή!!!.
- Οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία της απελπισίας της αβεβαιότητας και της περιπλάνησης, πρέπει να ξεσηκωθεί.
- Να προσπεράσουμε τις συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες και τις κομματικές προτεραιότητες.
- Να βάλουμε μπροστά τις ανάγκες μας.
- Να βάλουμε φραγμό στα σχέδια ολικής εξαθλίωσης και οριστικής κοινωνικής χρεοκοπίας.
ΤΩΡΑ, συνελεύσεις σε χώρους δουλειάς, σε γειτονιές, σε σχολεία με δάσκαλους και μαθητές, σε πανεπιστήμια με καθηγητές και φοιτητές.
Με αποφάσεις αγώνα, να μπλοκάρουμε την(τεχνητή) ομαλότητα.Καταλήψεις σε σχολεία και σχολές, σε δημόσια κτήρια και υπηρεσίες.Κλεισίματα δρόμων, μπλοκάρισμα διαδικασιών οικονομικών και διοικητικών υπηρεσιών απο τους ίδιους τους εργαζόμενους.
Να "παραλύσει" η χώρα, να "παγώσουν" οι οικονομικές αρτηρίες του συστήματος, να "νεκρώσουν" οι παραγωγικοί του ιστοί.
Απο σήμερα και κάθε μέρα όλοι με κάθε τρόπο και μορφή, με κέντρο τις πλατείες της Αθήνας και το Σύνταγμα συγκεντρωνόμαστε, οργανώνουμε διαδηλώνουμε και διαμορφώνουμε κλίμα αισιοδοξίας και μαζικής αντεπίθεσης.Τώρα το λόγο τον έχουμε εμείς.
Απο τα κατοικίδια της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας τίποτε δέν έχουμε ούτε μπορούμε να περιμένουμε.Τα σαπρόφυτα του συνδικαλισμού της συνεννόησης και της συνδιαλλαγής, μόνο να ξεμπροστιαστούν μπορούν ή να κρυφτούν εκεί που νοιώθουν πάντα σιγουριά και θαλπωρή.Στα σαλόνια των συνεδριάσεων με τα αφεντικά και στα loby των κεντρικών ξενοδοχείων της πρωτεύουσας.
Την ώρα που κατεδαφίζουν τα πάντα, οι συσχετισμοί, οι έδρες και τα οφίτσια επαναπροσδιορίζονται και πλέον ήρθε η ώρα να οριστούν στη βάση και με κριτήριο την αποφασιστικότητα, την αγωνιστικότητα και τη δυνατότητα έκφρασης των προτεραιοτήτων της συγκυρίας.
Η αριστερά και πρέπει να σταματήσει να πετάει τη "μπάλα στην εξέδρα".
Να δώσει πνοή και αισιοδοξία χωρίς διαχωρισμούς και περιχαρακώσεις με ένα ενωτικό παλλαϊκό κάλεσμα αντίστασης και ανατροπής της κυβέρνησης και των επιλογών της.
Ο λαός τον οποίο η ηγεσία του κκε επικαλείται την ενεργοποίησή του για να ανατρέψει την κατάσταση, χρειάζεται(σε αυτή τη φάση) πολιτικά στηρίγματα και προοπτική για να μήν διοχετεύσει την οργή του σε τυφλά και αδιέξοδα ξεσπάσματα, αλλά για να στρατευθεί μέσα απο ώριμα και ορατά αιτήματα και στόχους στην στήριξη μιάς νέας εξουσίας που μπορεί να μήν ορίζεται στις "γραφές" και τις αποφάσεις συνεδρίων και διασκέψεων, αλλά θα επιχειρήσει να στηρίξει το δοκιμαζόμενο λαό, σε βάρος των συμφερόντων της αστικής τάξης και των δουλικών της.
Όποιος, παράλληλα, στο όνομα της αριστερής πολιτικής προκρίνει την εκλογική διέξοδο (σε συνθήκες βαριάς απονομιμοποίησης των κομμάτων της αστικής διαχείρισης) και όχι την ανατροπή των συσχετισμών με ένα κίνημα ρήξης και ανατροπής της κυβέρνησης και των κομμάτων της, απλά δείχνει την έξοδο κινδύνου στο ετοιμόρροπο κομματικό σύστημα και τους υποστηρικτές του.
Η ενεργοποίηση του εργαζόμενου λαού και της κοινωνικής πλειοψηφίας είναι αυτή που μπορεί να αποτρέψει σενάρια που θα εγκλωβίζουν τη λαϊκή οργή εντός εκτός και επι τα αυτά των αστικών επιλογών, με εθνικοπατριωτικές κορώνες και στεγνά αντιμνημονιακές συμμαχίες που επιχειρούν στο έδαφος που γέννησε τα σημερινά αδιέξοδα να καλλιεργήσουν νέες αυταπάτες.
Να πούμε ΟΧΙ στα Μνημόνια,ΟΧΙ στα δάνεια με υποθήκες ανθρώπινες ζωές.
Να χρεοκοπήσει το σάπιο οικονομικό και πολιτικό καθεστώς της ρεμούλας της μίζας και της εκμετάλλευσης και να πάρει μαζί του όλο το άβουλο και χειραγωγημένο πολιτικό του προσωπικό.
Μπορούμε να επιβιώσουμε με μοναδικό χρέος την εκπλήρωση των κοινωνικών αναγκών του λαού, της νέας γενιάς και των απόμαχων της δουλειάς.
Τώρα χρειάζεται η αριστερά στο βαθμό και το μέτρο που εξακολουθεί να είναι δύναμη ανατροπής ρήξης και αμφισβήτησης του καθεστώτος και των κοινωνικών συσχετισμών, να στηρίξει τον εργαζόμενο λαό, τα μαχητικά συνδικάτα, τις λαϊκές συνελεύσεις και πρωτοβουλίες, για να διαμορφωθεί με πυρήνα αυτά, ένα κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο που θα συγκρουστεί με τις επιλογές της ελληνικής αστικής τάξης, των Ευρωπαίων συνέταιρων της και των εγχώριων πολιτικών της υπαλλήλων.
Ένα μέτωπο που θα αντιστρέψει τις προτεραιότητες της πολιτικής και θα ανατρέψει τις πρωταρχικότητες της οικονομίας.
Απο τις τράπεζες στο λαό.Απο το εταιρικό κέρδος στο κοινωνικό όφελος.
Ένα μέτωπο που θα έχει τη δύναμη της κοινωνικής πλειοψηφίας και θα αρνηθεί να πληρώσει το χρέος, θα επιλέξει άλλους δρόμους απο αυτούς της ευρωπαϊκής λυκοσυμμαχίας που διασώζει τα κέρδη και την οικονομική της σταθερότητα σε βάρος της αξιοπρέπειας,της επιβίωσης και της ευημερίας ενός λαού.
Το δικό μας δίλημμα βρίσκεται στα μάτια των παιδιών μας. Όταν θα τους παραδώσουμε μιά κοινωνία βυθισμένη στην εξαθλίωση και τη μιζέρια, χωρίς δικαιώματα, παραδομένη στους νόμους της ζούγκλας της αγοράς, χωρίς κοινωνική προστασία και υποδομές, χωρίς εκπαίδευση και περίθαλψη.
Τώρα,εδώ,σήμερα ζυγίζουμε το μέλλον και ορίζουμε το παρόν.Είναι στο χέρι μας η ζυγαριά να βαρύνει στη δική μας πλευρά.Έάν η πλειοψηφία κατανοήσει ότι δέν είναι αντικείμενο διαχείρισης απο κυβερνήσεις και εξουσίες, αλλά υποκείμενο δράσης και αντίδρασης στις επιλογές τους. Ότι η δύναμη πυρός που έχει στα χέρια της η πλειοψηφία της κοινωνίας δέν είναι ψήφος, αλλά η δράση.
Το δείξαμε ότι μπορούμε δύο χρόνια τώρα με τις απεργίες,τις καταλήψεις,τις πλατείες, τις διαδηλώσεις την αντοχή και την επιμονή απέναντι στη βία και την κρατική καταστολή.
Μπορούμε πιό επίμονα, πιο οργανωμένα, πιο μαχητικά, να χτυπήσουμε το χέρι δυνατά στα τραπέζια των "διαπραγματεύσεών τους" και να βάλουμε πόδι στις κλειστές αίθουσες των συνεδριάσεών τους.
Μπορούμε να καθορίσουμε τις εξελίξεις, μπορούμε να γίνουμε πρωταγωνιστές οι δημιουργοί του πλούτου και της αξίας.
Νίκος
Παπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου