ΜΠΛΟΚΟ ΣΤΙΣ ΠΡΟΕΔΡΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Δεν ξεμπέρδεψαν ακόμα μαζί μας.

Τα κυβερνητικά επιτελεία και όλοι οι εκπρόσωποι της αστικής πολιτικής, όλοι όσοι έτρεξαν να διαλαλήσουν την «επιστροφή στην ομαλότητα» στα πανεπιστήμια, το θρίαμβο της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής και την ήττα των αγώνων, άρχισαν πάλι να ανησυχούν. Γιατί το φοιτητικό κίνημα είναι εδώ, έτοιμο να δώσει και αυτή τη μάχη. Την Δευτέρα είναι προγραμματισμένες στην ΑΣΟΕΕ εκλογές τμημάτων σύμφωνα με τον ν. πλάισιο και συγκεκριμένα για τα τμήματα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών, Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων, Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας, Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας και Στατιστικής

Γιατί όχι στην καθολική ψηφοφορία…

Το «ακλόνητο» επιχείρημα του υπουργείου είναι η διαπλοκή ορισμένων παρατάξεων με το καθηγητικό κατεστημένο και επομένως η εκλογή προέδρων και πρυτάνεων από όλους του φοιτητές θα καταστήσει την διαδικασία εκλογής αδιάβλητη. Βέβαια αυτό που ξεχνάει το υπουργείο είναι ότι η παράταξη που έχει ανάγει τη διαπλοκή σε επάγγελμα είναι και ο πιο θερμός υποστηρικτής των κυβερνητικών επιλογών, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ με πιστό ακόλουθο (και ) σε αυτό τον τομέα την ΠΑΣΠ. Η κυβέρνηση μέσα από την επίπλαστη δημοκρατία της καθολικής ψηφοφορίας προσπαθεί να συνδέσει τη μεταρρύθμιση με ένα σαθρό θετικό πρόταγμα .Μέσα από την καθολική ψηφοφορία δίνεται επί της ουσίας πολύ μεγάλη εξουσία στους πρυτάνεις και τους προέδρους απομακρύνοντας τους από τον έλεγχο της υπόλοιπης πανεπιστημιακής κοινότητας, σε μια προσπάθεια να αναγορευτούν σε «ανώτατοι άρχοντες» ειδικά στις περιπτώσεις που ο υποψήφιος είναι ένας όπως στις περισσότερες των περιπτώσεων, όπως πρόσφατα έγινε και στα ΤΕΙ αθήνας. Άλλωστε ο ρόλος τους, από τη φύση τους, είναι να εφαρμόζουν την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική στο εσωτερικό των πανεπιστημίων.

Η λογική να ψηφίζουν ΌΛΟΙ οι φοιτητές ένα τέτοιο πρόσωπο δίνει τη δυνατότητα σε οποιοδήποτε να εμφανίζει τη θέση ενός προέδρου ή πρύτανη ως θέση της «ακαδημαϊκής κοινότητας» έξω από τον έλεγχό των διαδικασιών του φοιτητικού κινήματος. Η ανοιχτή και καθολική συμμετοχή των φοιτητών στις γενικές συνελεύσεις και την πάλη του φοιτητικού κινήματος είναι ο μόνος τρόπος διεκδίκησης και νίκης και όχι η συνδιαχείριση και η διαπλοκή με τις πρυτανικές αρχές και τα όργανα συνδιοίκησης. Μια τέτοια διαδικασία θα είναι τελικά πολύ περισσότερο διαβλητή σε πελατειακές σχέσεις με παρατάξεις (προφανώς τις «έμπειρες» στη διαπλοκή), με την επίφαση της δημοκρατικότητας και της «συμμετοχής». Δεν πείθει κανέναν τελικά αυτή η «αποθέωση» της δημοκρατίας τη στιγμή που χτυπιούνται από την κυβέρνηση οι δημοκρατικές διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος, οι γενικές συνελεύσεις, το άσυλο, τη στιγμή που επιχειρεί να υλοποιήσει ένα νόμο που ψηφίστηκε πραξικοπηματικά με μόνο σύμμαχο τους κατασταλτικούς μηχανισμούς. Ήταν όμως τα τελευταία φοιτητικά κινήματα που παρέδωσαν τα μεγαλύτερα μαθήματα δημοκρατίας μέσα από τις μαζικές τους διαδικασίες.
Ολόλκηρο το κείμενο