-
«Τι πρέπει να επιδιώξουμε στο Σπόρτινγκ»
- Δεν είναι μια απλή νίκη για τις δυνάμεις της ΕΝΑΝΤΙΑ που από το 2007 έθεσαν την κατεύθυνση της συγκρότησης της ενιαίας και αυτοτελούς πολιτικής παρουσίας της Α.Α. χωρίς αποκλεισμούς, δεν είναι απλά μια καταξίωση για όσους παλεύουμε αταλάντευτα σε αυτή την κατεύθυνση από το 1999, είναι πολύ περισσότερο ένα στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε για να πάνε μπροστά τα κινήματα, για να μην ξεφουσκώνουν οι κοινωνικές εκρήξεις.
- Θα έπρεπε ενδεχομένως να υπάρξει λίγη παραπάνω αυτοκριτική στη θέση της αυτοϊκανοποίησης και της αυταρέσκιας. Αυτό θα μπορέσει να μας κάνει περισσότερο σοφούς και λιγότερο "θεούς".
- Η διαδικασία της ενότητας της επαναστατικής αριστεράς,μπορεί να ξεκίνησε το 1999,επειδή τότε έγιναν εφικτές οι συνθήκες για την υλοποίησησή της,αλλά,δυστηχώς δέν προωθήθηκε με τη δημιουργία της ΕΝΑΝΤΙΑ.! Αντιθέτως την καθυστέρησε, ακύρωσε σε μεγάλο βαθμό τα βήματα,τις συμφωνίες και το πολιτικό κεκτημένο της περιόδου,υποβαθμίζοντάς την σε εκλογικό σχήμα και συγκυριακό ψηφοδέλτιο,χωρίς να επιχειρήσει το παραμικρό απο τα "άλματα" τα οποία επικαλούνταν προεκλογικά,δημιουργώντας ψευδαισθήσεις για τη δυναμική της και απογοητεύοντας,μεγάλο τμήμα αγωνιστών.
- Η φιλοδοξία δέν πρέπει να είναι η δημιουργία ενός "προαύλιου χώρου",ζήμωσης και μηρικασμού των οργανωμένων δυνάμεων που θα αναμασούν τους μέσους όρους της πολιτικής τους συμφωνίας.
- Θα έπρεπε ενδεχομένως να υπάρξει λίγη παραπάνω αυτοκριτική στη θέση της αυτοϊκανοποίησης και της αυταρέσκιας. Αυτό θα μπορέσει να μας κάνει περισσότερο σοφούς και λιγότερο "θεούς".
- Από τη συγκέντρωση του Σπόρτινγκ πρέπει να φύγουμε με την πολιτική απόφαση ότι συγκροτούμε μια πολιτική πρωτοβουλία όχι μόνο για την κοινή συζήτηση, αλλά και για την κοινή δράση και τη συγκρότηση της Αντικαπιταλιστικής Αριστεράς ιδίως σε πολιτικό επίπεδο. Να αποφασίσουμε ότι θα κατέβουμε από κοινού στις εκλογές, όποτε και αν γίνουν. Χωρίς να διαλύουμε ούτε τις οργανώσεις, ούτε τα μετωπικά σχήματα που ήδη λειτουργούν, να κάνουμε ένα νέο βήμα. Ένα βήμα που δεν θα οικοδομείται ως κονκλάβιο οργανώσεων και κάποιων ανένταχτων, αλλά που θα οικοδομείται από κάτω προς τα πάνω. Με τοπικές επιτροπές σε κάθε συνοικία, σε κάθε χώρο δουλειάς, που θα εκλέξουν αντιπροσώπους για ένα Πανελλαδικό Σώμα. Με προτάσεις μαζικής απεύθυνσης για κοινωνική και πολιτική παρέμβαση στους μαθητές, τους σπουδαστές, τους εργαζόμενους, και όχι περιχαράκωσης στον πολιτικό χώρο και τους ήδη πεισμένους αντικαπιταλιστές.
- Γιατί οι εκλογές θα πρέπει να είναι προαπαιτούμενο για τη διαδικασία που μόλις ξεκινάει; Πόσο ειλικρινείς θα είμαστε,όταν θα καλούμε τους εργαζόμενους να μας ψηφίσουν,τη στιγμή που η στάση μας σε κρίσιμα και κομβικά ζητήματα που αφορούν το εργατικό κίνημα,τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία,και άλλα,έχουμε διαφορετική αντίληψη και πρακτική; Ναί!,να ανοίξουμε το διάλογο,δημόσια,με την κοινωνία,με τους νέους εργαζόμενους με τη γενιά της επισφάλειας και της αβεβαιότητας,με το ενεργό και δραστήριο κομμάτι της κοινωνίας που αντιλαμβάνεται τα όρια και τις δυνατότητες της καπιταλιστικής πραγματικότητας,που υποψιάζεται το ρόλο και τα χαρακτηριστικά της καθεστωτικής αριστεράς,που κατανοεί το αδιέξοδο και το συμβιβασμό της σοσιαλδημοκρατίας,που δέν αρκείται στις στημένες απεργίες και τις κούφιες διαμαρτυρίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και των κομματικών της ανάλογων.
- Ναί!! Κοινή δράση,πρωτοβουλίες,γεγονότα και δράσεις της επαναστατικής αριστεράς,που να δίνουν βήμα και μορφή στη διαφορετική πολιτική της πρόταση,που να δημιουργούν όρους διάσπασης απο την αστική πολιτική,που να αποκαλύπτουν τα όρια και τις ¨δεσμεύσεις "της καθεστωτικής αριστεράς,που να ενώνουν με μάχιμα και ανατρεπτικά χαρακτηριστικά στο έδαφος της αντιπαράθεσης με την ουσία και την οικονομία του καπιταλισμού.
- Γιατί οι εκλογές θα πρέπει να είναι προαπαιτούμενο για τη διαδικασία που μόλις ξεκινάει; Πόσο ειλικρινείς θα είμαστε,όταν θα καλούμε τους εργαζόμενους να μας ψηφίσουν,τη στιγμή που η στάση μας σε κρίσιμα και κομβικά ζητήματα που αφορούν το εργατικό κίνημα,τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία,και άλλα,έχουμε διαφορετική αντίληψη και πρακτική; Ναί!,να ανοίξουμε το διάλογο,δημόσια,με την κοινωνία,με τους νέους εργαζόμενους με τη γενιά της επισφάλειας και της αβεβαιότητας,με το ενεργό και δραστήριο κομμάτι της κοινωνίας που αντιλαμβάνεται τα όρια και τις δυνατότητες της καπιταλιστικής πραγματικότητας,που υποψιάζεται το ρόλο και τα χαρακτηριστικά της καθεστωτικής αριστεράς,που κατανοεί το αδιέξοδο και το συμβιβασμό της σοσιαλδημοκρατίας,που δέν αρκείται στις στημένες απεργίες και τις κούφιες διαμαρτυρίες της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και των κομματικών της ανάλογων.
- Δεν είναι μια απλή νίκη για τις δυνάμεις της ΕΝΑΝΤΙΑ που από το 2007 έθεσαν την κατεύθυνση της συγκρότησης της ενιαίας και αυτοτελούς πολιτικής παρουσίας της Α.Α. χωρίς αποκλεισμούς, δεν είναι απλά μια καταξίωση για όσους παλεύουμε αταλάντευτα σε αυτή την κατεύθυνση από το 1999, είναι πολύ περισσότερο ένα στοίχημα που πρέπει να κερδίσουμε για να πάνε μπροστά τα κινήματα, για να μην ξεφουσκώνουν οι κοινωνικές εκρήξεις.
Πύλη ενημέρωσης,προβολής και επικοινωνίας της ανεξάρτητης αγωνιστικής πτέρυγας του εργατικού κινήματος(σε διαδικασία επισκευών και ανακατατάξεων)
Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009
Δύο σχόλια στο άρθρο ,«Τι πρέπει να επιδιώξουμε στο Σπόρτινγκ».
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου