Σύγκρουση με τον Υποταγμένο Συνδικαλισμό

• Εργατική Αλληλεγγύη
  • Η πανεργατική απεργία της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στις 2 Απρίλη, είναι η απάντηση των εργαζομένων στην απόπειρα της κυβέρνησης Καραμανλή να κερδίσει συναίνεση στις αντεργατικές της επιθέσεις, προκειμένου να φορτώσει τα βάρη της οικονομικής κρίσης πάνω στις πλάτες της εργατικής τάξης.
  • Αμέσως μετά τη συνάντηση ο Γιώργος Παπανδρέου, δήλωσε ότι η κυβέρνηση δεν έχει κανένα συγκεκριμένο σχέδιο για έξοδο από την κρίση, παρά μόνο σχέδιο μιας χρήσης, προεκλογικό και είπε συγκεκριμένα ότι « το ΠΑΣΟΚ δεν δίνει λευκή επιταγή για ατελέσφορες πολιτικές» .
    
  • Η Αλέκα Παπαρήγα, δήλωσε ότι το ΚΚΕ « δεν βάζει πλάτη σε μια αντιλαϊκή πολιτική και σε μέτρα εναντίον των εργαζομένων» . Ενώ ο Αλέκος Αλαβάνος χαρακτήρισε τη συνάντηση ουσιαστική και σε σχέση με τις προτάσεις είπε ότι η αντιμετώπιση της κρίσης απαιτεί βαθιές αλλαγές και όχι επιφανειακές προτάσεις.
  • Αυτή η πολιτική θέλει σύγκρουση για να μην περάσει. Και τη σύγκρουση δεν θα την κάνει η κοινοβουλευτική αντιπολίτευση αλλά η εργατική τάξη και η νεολαία με τις απεργίες. Η επιτυχία της πανεργατικής στις 2 Απρίλη μπορεί να δώσει ώθηση στο να απλωθεί ένα δυνατό απεργιακό κίνημα σε κάθε χώρο που θα απαιτεί την κρίση να την πληρώνουν οι καπιταλιστές.
  • Απέναντι σε αυτόν τον αντεργατικό κατήφορο η απάντηση δεν είναι η συναίνεση αλλά η δυνατή απεργιακή απάντηση που θα απαιτεί να απαγορευτούν οι απολύσεις, κρατικοποίηση κάθε εργοστάσιου που κλείνει χωρίς αποζημίωση στα αφεντικά και εφαρμογή του εργατικού ελέγχου, να κρατικοποιηθούν οι τράπεζες χωρίς αποζημίωση στους τραπεζίτες που μεγιστοποίησαν τα κέρδη τους από τους τόκους των καταναλωτικών και στεγαστικών δανείων όλα αυτά τα χρόνια, να σταματήσουν οι δαπάνες για εξοπλισμούς και να δοθούν για τις ανάγκες της δημόσιας παιδείας και υγείας.
  • Απέναντι στη συναίνεση απαντάμε με απεργιακή κλιμάκωση. Στις 2 Απρίλη οι εργαζόμενοι και η νεολαία θα πουν το δικό τους ΟΧΙ στα σχέδια του Καραμανλή, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για τις δικές τους λύσεις απέναντι στην κρίση.
  • Πρόγραμμα περιφερειακών συσκέψεων για την καλύτερη και μαζικότερη συμμετοχή των εργαζομένων στη Γενική Απεργία της Πέμπτης 2 Απρίλη, αποφάσισε η ΓΣΕΕ

• Δ.Τύπου ΓΣΕΕ -Απάντηση σε Πετραλιά

  ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ - Απάντηση του Προέδρου της ΓΣΕΕ, στην επιστολή της Υπουργού Απασχόλησης κας. Πετραλιά
  • Προς
    Την Υπουργό Απασχόλησης και Κοιν.Προστασίας
    κα Φάνη Πάλλη – Πετραλιά
    ΕΝΤΑΥΘΑ
  • Ασφαλώς και ανταποκρινόμαστε στην πρόσκλησή σας για συνάντηση, προκειμένου να συζητήσουμε τα φλέγοντα θέματα της απασχόλησης. Την πρωτοβουλία για το χρόνο και το χώρο της συνάντησης παρακαλούμε να την αναλάβετε εσείς.
  • Η ΓΣΕΕ δεν υιοθετεί την έκφραση «μπλόκο κατά της ανεργίας» γιατί είναι παραπλανητική. Προκρίνει «μπλόκο» κατά των πρακτικών που δημιουργούν ανεργία δηλαδή κυρίως των ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ. Και όπως γνωρίζετε οι απολύσεις πραγματοποιούνται από τους εργοδότες οι οποίοι μάλιστα μετέρχονται και άλλων παράνομων και καταχρηστικών συμπεριφορών και πρακτικών.
  • Αν μάλιστα οι πληροφορίες που αναφέρονται στα ΜΜΕ ότι ο Πρόεδρος του ΣΕΒ άφησε «ανοικτό παράθυρο» στην εκ περιτροπής εργασία, αντιλαμβάνεστε ότι η ανησυχία μας μετατρέπεται σε υποψία ότι οι προσπάθειες συνεννόησης σε κάποια μέτρα βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα, στο μέτρο που χρησιμοποιούνται επικοινωνιακά.
  • διαπιστώνουμε ότι χωρίς συνεννόηση ανακοινώνονται «μέτρα» και δρομολογούνται νομοθετικές πρωτοβουλίες χωρίς διάλογο, διαβούλευση, συναίνεση. Σας καλώ και σας παρακαλώ να μην ανακοινώνονται μέτρα αν τουλάχιστον προηγουμένως δεν υπάρξει η απαραίτητη διαβούλευση αν όχι και συμφωνία. Άλλωστε πολλά εκ των ανακοινωθέντων ή νομοθετηθέντων ουδέποτε εφαρμόστηκαν.
  • οφείλω να σας εκφράσω την πλήρη διαφωνία μου με την άποψη που εκφράζετε στην από 6/3/09 επιστολή που μου στείλατε, ότι δηλ. «όλοι μας πρέπει να συμφωνήσουμε στην ανάγκη να επιμεριστούν ισομερώς (υπογράμμιση δική μου) οι συνέπειες και οι επιπτώσεις της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης».

  • τό που βιώνουμε είναι απότοκο και της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής και αφετέρου ότι την κρίση και τις επιπτώσεις της οφείλουν να την επωμισθούν αυτοί που ευθύνονται, πολιτικές και επιχειρηματίες. Άλλωστε αυτό είναι και το μήνυμα – αίτημα της Γενικής Απεργίας που έχουμε προκηρύξει για τις 2/4/09: «Να μην πληρώσουν την κρίση οι εργαζόμενοι».
    Αναμένοντας την πρόσκλησή σας,

    Γιάννης Παναγόπουλος

  
  
  Παραθέτουμε παραπάνω δύο κείμενα:Το πρώτο είναι (απο βασικά σημεία με δικές μας υπογραμμίσεις) άρθρο του τελευταίου φύλλου της εφ.Εργατική Αλληλεγγύη και το δεύτερο είναι η απάντηση του προέδρου της ΓΣΕΕ στην πρόσκληση της υπ.Απασχόλησης Πετραλιά για διάλογο με τη συνομοσπονδία. Επειδή πιθανά να μήν έχει πέσει στην αντίληψη των συντρόφων η κατάπτυστη αυτή επιστολή (σχόλιo απο την Ανεξ.Αρι.Κίν.Εργ.Μηχανικοί)και επειδή θεωρούμε ότι η συνεπής αντικαπιταλιστική πολιτική,δέν είναι ..."πουκάμισο αδειανό",αλλά πολιτική,σύγκρουσης,αποκάλυψης και καταδίκης με τον εργοδοτικό συνδικαλισμό,οφείλουμε να το επισημάνουμε.Θεωρούμε ότι ενώ τη στιγμή που η πολιτική της αστικής τάξης είναι σε πλήρη εξέλιξη για την αντιμετώπιση της κρίσης σε βάρος των εργαζομένων,η κυβέρνηση επιχειρεί να διαμορφώσει ένα κλίμα "εθνικής ενότητας",η αντιπολίτευση στοχεύει στον εκλογικό εγκλωβισμό της εργατικής διαμαρτυρίας,η κοινοβουλευτική αριστερά αρνείται να οργανώσει και να συγκρουστεί με την αστική πολιτική και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ χαριεντίζεται πότε με το Δασκαλόπουλο,πότε με την Πετραλιά και τον Καραμανλή,πάντα πρόθυμη και ανοιχτή στην υποταγή και την ταξική συνεργασία,είναι τουλάχιστον άστοχο να ισχυρίζεται κανείς ότι η απάντηση σε αυτά μπορεί να είναι μία άνευρη,άχρωμη,επετειακού χαρακτήρα απεργία.Γι'αυτό θεωρούμε ότι χρειάζεται για να έχει αξία η οποιαδήποτε μορφής ενωτική προοπτική σε πολιτικό επίπεδο,για να είναι το περιεχόμενο αυτής της προοπτικής βασισμένο πρίν απ'όλα, στη δυνατότητα έκφρασης της πολιτικής ταξικής ενότητας,σε αντικαπιταλιστική ανατρεπτική κατεύθυνση, χρειάζεται να υπάρχει απο όλους τους φορείς αυτής της αντίληψης,ενιαία και σαφής θέση διαχωρισμού με την αστική γραφειοκρατία που λυμαίνεται τα συνδικάτα.Χρειάζεται ενιαία και σαφής κατεύθυνση στήριξης,ενδυνάμωσης και προώθησης της αντίληψης που στοχεύει στον ανεξάρτητο συντονισμό των σωματείων,στη αγωνιστική υπέρβασης της γραφειοκρατικής δομής και λειτουργίας του στην ιδεολογική και πολιτική διάσπαση απο την αστική πολιτική.