Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

ΓΙΑ ΤΗ ΒΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ


από φωτορεπόρτερ 9:58μμ, Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009
Το τελευταίο διάστημα, μετά από την εξέγερση του Δεκέμβρη, σημειώθηκαν αλλεπάλληλα κρούσματα βίας εις βάρος φωτορεπόρτερ. Συγκεκριμένα 2-3 φορές συνάδελφοι έχουν απειληθεί με σωματική βία (και μαχαίρι..) και άρπαξαν τις μάσκες που έχουν για τα δακρυγόνα.
Με αφορμή αυτά τα περιστατικά δύο λόγια:
Ο κλάδος των φωτορεπόρτερ έχει δώσει μάχες για να κατακτήσει ένα επίπεδο επαγγελματικής δεοντολογίας. Επί σειρά ετών ουδέποτε διαδηλωτές έχουν κινδυνέψει από φωτογραφίες φωτορεπόρτερ.
Οι φωτογραφίες που δημοσιεύονται στις εφημερίδες, αυτές που έχουν τραβηχτεί σε στιγμές που γίνονται παράνομες πράξεις έχουν πάντα τα πρόσωπα των πρωταγωνιστών καλυμμένα τεχνητά, αν δεν έχουν φροντίσει να τα καλύψουν οι ίδιοι.
Αντίθετα οι φωτορεπόρτερ με τη φυσική τους παρουσία και τη δουλειά τους έχουν γίνει αρκετές φορές μάρτυρες υπεράσπισης διαδηλωτών κάθε είδους.
Με αυτή τους τη στάση οι φωτορεπόρτερ δεν κάνουν κάτι πρωτότυπο απλά πράττουν το αυτονόητο.
Ο ρόλος του Τύπου ως λειτούργημα, που ιστορικά είναι καρπός της Γαλλικής Επανάστασης, είναι να ελέγχει την Εξουσία.
Αυτό κάνουν η προσπαθούν να κάνουν οι λειτουργοί του Τύπου που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή των γεγονότων.
Δυστυχώς η φύση της δουλειάς των φωτορεπόρτερ δεν τους επιτρέπει να ελέγχουν το προϊόν της δουλειάς τους δηλαδή που και με τι λεζάντες θα δημοσιευτούν οι φωτογραφίες τους, αν όμως συνέβαινε αυτό απλά δεν θα ζούσαμε στον καπιταλισμό..
Συνοψίζοντας τα παραπάνω οι φωτορεπόρτερ δεν βρίσκονται στα πεζοδρόμια για να βοηθήσουν την αστυνομία που έχει τις δικές της μεθόδους καταγραφής ούτως η άλλως, αλλά για να καταγράψουν τα γεγονότα .
Η αλήθεια είναι επαναστατική για αυτόν που ξέρει να τη βρεί διαβάζοντας μια φωτογραφία η ανάμεσα στις γραμμές των εφημερίδων.
Για αυτό και συχνά συνάδελφοι σε στιγμές έντασης έχουν φορές στόχος της αστυνομίας..
Όλα τα παραπάνω όσον αφορά τα ιδεολογικά επιχειρήματα των βιαιοπραγούντων εις βάρος φωτορεπόρτερ.
Υπάρχει όμως και μια άλλη πλευρά.
Ως γνωστό οι φωτορεπόρτερ δουλεύουν μόνοι τους.
Το να τους περικυκλώσει μία ομάδα με τα πρόσωπα καλυμμένα, δηλαδή χωρίς ταυτότητα και για αυτό ικανά να κάνουν οτιδήποτε, και με την απειλή μαχαιριού, σφυριού κτλ να τους κλέβεις τη μηχανή, τη μάσκα η να τους απειλείς είναι τουλάχιστον άνανδρο και έξω από την ηθική οποιουδήποτε κινήματος.
Ειδικά οι μάσκες αυτές έχουν αγοραστεί με χρήματα των συναδέλφων ως πρώτο μέσο αυτοπροστασίας καθώς η παρουσίας μας σε διαδηλώσεις και χημικά είναι συνεχής οπότε η ληστεία της μάσκας ισοδυναμεί με καρκίνο.
Η ωμή βία δεν ταιριάζει στην ηθική ανθρώπου που συμμετέχει σε κοινωνικό κίνημα. Πρακτικές τέτοιου είδους είναι απλά φέρμες εις βάρος σχεδόν ανυπεράσπιστων ανθρώπων και ο μόνος που τελικά κερδίζει από αυτές είναι η καταστολή. Φωτορεπόρτερ μακριά από τα γεγονότα σημαίνει απλά ελεύθερο πεδίο για τις δυνάμεις καταστολής.
Τελειώνοντας μια αναφορά για το τι γίνεται στην Αγγλία και ποιος ξέρει αύριο και στην Ελλάδα και ο καθένας ας αναλογιστεί τις ευθύνες του.
Στον αγγλικό αντιτρομοκρατικό νόμο προστίθεται διάταξη που αφορά τους φωτορεπόρτερ.
Η φωτογράφηση αστυνομικού σε υπηρεσία τιμωρείται με φυλάκιση ως 10 χρόνια.
Οι εγγλέζοι μπάτσοι θα μπορούν πλέον ανεμπόδιστα να βιαιοπραγούν εις βάρος οποιουδήποτε χωρίς να δίνουν λόγο σε κανένα.
Τετρακόσιοι εγγλέζοι φωτορεπόρτερ διαδήλωσαν έξω από τα κεντρικά της αστυνομίας φωτογραφίζοντας διαρκώς το κτίριο και τους φρουρούς….
Kείμενο το οποίο κρύφτηκε απο το indymedia.
Ανεξάρτητα απο το λόγο που οδήγησε στη μεταφορά του στα "κρυμμένα" εκφράζει κατα τη γνώμη μας μία πραγματικότητα καθώς περιγράφει γεγονότα και καταστάσεις στα οποία πολλοί απο εμάς γίναμε μάρτυρες,τόσο κατα την διάρκεια του Δεκέμβρη,όσο και σε κάθε διαδήλωση.
Να προσθέσουμε απο τη πλευρά μας το γεγονός ότι δέν ήταν λίγες οι φορές που κάποιοι απο εμάς στην προσπάθειά μας να συμβάλουμε στο μέτρο του δυνατού στην διάδοση εικόνων και ειδήσεων απο τις διαδηλώσεις και τις δράσεις του κινήματος,απειλήθηκαν ή προπυλακίστηκαν επειδή η φάτσα,τα ρούχα,ή το στύλ,σε συνδιασμό με μία φωτογραφική μηχανή στο χέρι,συνιστούσε μία εικόνα που κάποιοι θεωρούσαν αντισυμβατική άρα εχθρική
.Επειδή κανένας δέν έχει λόγο να βρίσκεται ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά όταν κάνει τη δουλειά του ή όταν εθελοντικά συμβάλλει στην ενεργή αντιπληροφόρηση και ταυτόχρονα κανένας δέν έχει την δυνατότητα να διαλέγεται ούτε με τα ΜΑΤ,αλλά ούτε και με τρελαμμένους οπαδούς της απολίτικης βίας,το οργανωμένο κίνημα ίσως θα πρέπει να προβλέψει μορφές "πιστοποίησης" ,(περιβραχιόνια πχ) τουλάχιστον των εργαζομένων που να νομιμοποιούν κατα κάποιο τρόπο την παρουσία τους στις διαδηλώσεις.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

AddThis Smart Layers