Οι εκλογές τελειώνουν, τα ψέμματα και οι αυταπάτες όμως, όχι.Τουλάχιστον για εκείνους που δέν θα αναγκαστούν να κυβερνήσουν, αφού οι αυριανή κυβέρνηση εκ των πραγμάτων θα υποχρεωθεί να αποκαλύψει τις πραγματικές της προθέσεις,προτεραιότητες και προτιμήσεις.
Όχι ότι υπάρχει καμία αυταπάτη σχετικά με τον προσανατολισμό και τα συμφέροντα που θα εξυπηρετήσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ,απλά θα απαντηθούν τα όποια ερωτηματικά θα βασανίζουν τα τρεμάμενα χέρια των ψηφοφόρων που μαζικά(απ'ότι λένε οι μετρητές συνειδήσεων) και με μισή καρδιά θα υποκύψουν στους μαζικούς εκβιασμούς των καναλιών και των πολιτικών,για να επιλέξουν τον λιγότερο κακό δυνάστη τους.
Τα ψέματα δέ θα τελειώσουν ούτε για την αυριανή αντιπολίτευση,αφού και πάλι θα κληθεί να εγκλωβίσει,να φιμώσει ή να παραπλανήσει τις όποιες κοινωνικές αντιδράσεις προκύψουν απο την κυβερνητική πολιτική.
Η Ν.Δ στην αντιπολίτευση θα είναι σαφώς ένας καταπληκτικός σύμμαχος σε μία κυβέρνηση που θα..."υποχρεώνεται να παίρνει δυσάρεστα και αντιλαϊκά μέτρα" και με το δάχτυλο του Καραμανλή (?) καρφωμένο στον κρόταφο να δικαιώνει την προεκλογική του τακτική,που μας έλεγε πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση και πόσο επώδυνες πολιτικές χρειάζονται για να βγούμε στο "ξέφωτο"(!!).
Ξέρουμε τί θα μας λένε και οι εξ'αριστερών ορμώμενοι (του προεδρείου της βουλής)που ενώ θα 'εχουν τη δύναμη που ζήτησαν,λιγότερη ή περισσότερη απο αυτήν που είχαν δέν έχει σημασία,πάλι θα νοιώθουμε ανυπεράσπιστοι απέναντι στους εργοδότες,πάλι θα μας απολύουν χωρίς να δίνουν σε κανένα λογαριασμό,πάλι θα σκοτωνόμαστε απροστάτευτοι στα εργοτάξια του δημοσίου με ιδιωτικά συνεργεία και στα σαπιοκάραβα των εφοπλιστών χωρίς κανένας να τιμωρείται,πάλι θα μας τσακίζει η κατασταλτική μηχανή του κράτους σε κάθε αγώνα σε κάθε αντίδραση και διεκδίκηση,για να γυρνάμε δαρμένοι,ητημμένοι και αδύναμοι να σηκώσουμε κεφάλι στην επόμενη πρόκληση.
Θα δουλεύουμε και πάλι κάτω απο απάνθρωπες συνθήκες,με εξαντλητικά ωράρια,σε βρώμικες και γκρίζες πόλεις,με χαμηλούς μισθούς και συντάξεις,με το καρότσι μισοάδειο απο την ακρίβεια,χωρίς την εκπαίδευση που χρειαζόμαστε,χωρίς την περίθαλψη που μας αξίζει.
Θα ακούμε όμως για το πόσο κόσμο είχε η συγκέντρωση του "ΠΑΜΕ στην Ομόνοια",ή του "ΚΚΕ στο Π.του Άρεως," χωρίς να καταλαβαίνουμε γιατί αυτή η δύναμη δέ είναι ικανή να επιβάλλει τη θέληση και τα συμφέροντα που λέει ότι υπερασπίζεται,ούτε στην κοινωνία,ούτε στα συνδικάτα,ούτε στις τοπικές κοινωνίες και τους Δήμους που ελέγχει.Θα βλέπουμε τους συνδικαλιστές της να καμαρώνουν στο νεοκλασικό μπαλκόνι,δίπλα στον "πρόεδρο και τον γ.γ,της Γραμματείας εργαζομένων της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ",γιατί αυτό θα είναι το επόμενο βήμα της μή (φιλο)κυβερνητικής οργάνωσης όπως έχει καταλήξει να είναι η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ με τη συναίνεση και την ανοχή του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ.
Θα αναρωτιόμαστε γιατί η πολιτική,η κοινωνική,η συνδικαλιστική και η κοινοβουλευτική δύναμη της αριστεράς είναι ανίκανη να επιβάλλει νίκες να εκβιάσει κυβερνήσεις και υπουργούς,να ξεσηκώσει και να εμπνεύσει με δύναμη και αυτοπεποίθηση την κοινωνία και τους εργαζόμενους.
Αντίθετα θα βλέπουμε στα ποιό ατίθασα ξεσπάσματα των εργαζόμενων και της νεολαίας,αυτήν την αριστερά να κουρνιάζει στα ζεστά πόδια της εξουσίας,να κάνει "επικοδομητικές προτάσεις" και να δείχνει λύσεις ανώδυνων και ανέξοδων για το σύστημα και την εξουσία του, διεξόδων απο την κρίση.
- Η Βουλή θα γεμίσει,θα βρεθούν και οι τριακόσιοι που θα καταλάβουν τα έδρανα της κοινοβουλευτικής ασυλίας απο την κοινωνία και τα συμφέροντα που την εξουσιάζουν.
- Και κυβέρνηση θα έχουμε, ισχυρή να επιβάλλει τη θέληση των λίγων στην κοινωνία των πολλών.Ικανή να διαχειριστεί τα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών μέχρι να αναλώσει τη δύναμη της λαϊκής ανοχής για να δώσει τη σκυτάλη στους επόμενους διαχειριστές.
Ποιά ήταν η θέση και η στάση του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ στις μεγάλες απεργίες των ΟΤΑ,των Δασκάλων,στο Ασφαλιστικό,στο τεράστιο εκπαιδευτικό κίνημα ενάντια στο αρθ.16 και το νόμο πλαίσιο,ποιά ήταν η στάση του ΚΚΕ στον ξεσηκωμό του Δεκέμβρη;
Φόβος,καχυποψία,επιχείρηση ελέγχου και χειραγώγησης.Γι'αυτό εάν δέν απείχε ή δέν υπονόμευε τα αγωνιστικά πλαίσια και χαρακτηριστικά των αγώνων,συκοφαντούσε και αφόπλιζε την ενότητα και την αποτελεσματικότητα του αγώνα,υποχωρούσε και υπέκυπτε στη νομοθετική εξουσία και το αναπότρεπτο της κοινοβουλευτικής ψήφου.
Αντίστοιχα,ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ πίσω απο τη μαχητική εμφάνιση και την αγωνιστική του συμβολή, αδυνατούσε να υπερβεί τα συναινετικό και συντηρητικά του αντανακλαστικά,που χαμηλώνουν τις διεκδικήσεις,συντηρούν τις (κομματικές) συμμαχίες,διατηρούν τις αυταπάτες και αναπαράγουν τα χαρακτηριστικά της υποταγής σε μία κυβέρνηση και μία εξουσία που τρέμει τις κοινωνικές εκρήξεις και φοβάται τις διεργασίες του αγώνα,της απεργίας και της διαδήλωσης.
Γι'αυτό χρειάζεται η άλλη Αριστερά.
Εκείνη που δέν έχει δεύτερη σκέψη για τη συμβολή,τη συμμετοχή,τη στήριξη.τη δημιουργία και τη γενίκευση του αγώνα.
Που μπορεί να κολυμπάει στα βαθιά νερά της λαϊκής αγανάκτησης χωρίς να κυριαρχούν τα "δικά της" συνθήματα.
Που έχει την τόλμη να τραβάει το χαλί στην εξουσία,να μή φοβάται την θέληση και τη διάθεση του κόσμου του αγώνα.
Που μπορεί να εμπνέει και να καθοδηγεί,όχι με τη δύναμη των μηχανισμών και την ανοχή των ΜΜέσων,αλλά με την ισχύ του δίκιου και με το πείσμα του αγώνα.
Που έχει την πεποίθηση ότι μόνο η μέχρι το τέλος,σύγκρουση με την εξουσία του κεφαλαίου και τους μηχανισμούς του αστικού κράτους μπορεί τα κινήματα,οι απεργίες και τα ξεσπάσματα να βρίσκουν τους τρόπους και τα συνθήματα που ενώνουν,δυναμώνουν και νικάνε.
Οι δυνάμεις της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α δέν έχουν να απολογηθούν για τη συμβολή τους στους αγώνες που ξέσπασαν το προηγούμενο διάστημα,απο τις μάχες ενάντια στις απολύσεις στον Πατάκη και την WIND,μέχρι το κίνημα δικαίωσης και υπεράσπισης της Κ.Κούνεβα και το ξέσπασμα του Δεκέμβρη.
Ηταν παρούσα, η κάθε μία συνιστώσα και ολόκληρη η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α σε κάθε κοινωνική διεργασία που μπορούσε να φέρει στο προσκήνιο τις λαϊκές ανάγκες με κριτήριο το εργατικό συμφέρον και το δικαίωμα σε μία καλύτερη ζωή σε ανθρώπινο περιβάλλον με ποιότητα και αξιοπρέπεια.
Οι εκλογές όμως,για τις δυνάμεις εκείνες που αμφισβητούν καί τις προθέσεις του θεσμού καί τη αξιοπιστία του στα πλαίσια της αστικής δημοκρατίας,ούτε επκυρώνουν,ούτε προφανώς δικαιώνουν και επιβραβεύουν τη δράση και την πολιτεία της επαναστατικής αριστεράς.
Πολύ δέ περισσότερο που δέν μπορεί η προ-εκλογική δραστηριότητα να καλύψει το κενό αριστερής πολιτικής και οργάνωσης ή να δημιουργήσει τις προϋποθέσης δυναμικής εμφάνισης των εργατικών συμφερόντων στην κεντρική πολιτική.
Μπορεί όμως να το αποτυπώσει,να το αναδείξει και να το θέσει στην επιφάνεια του κοινωνικού προβληματισμού ή των ποιό ανήσυχων τμημάτων της νεολαίας και των εργαζομένων.
Η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α αυτό επιχειρεί καί με τη δημιουργία της πρίν απ'όλα αλλά και με την εκλογική της παρουσία και δράση.
- Να αναδείξει την αναγκαιότητα και την επικαιρότητα της αριστερής πολιτικής και της επαναστατικής πράξης στην κοινωνία.
- Να αποκαλύψει το κενό που αφήνει η παλιά αριστερά της ήττας και των συμβιβασμών.
- Να ανατρέψει την παράδοση που θέλει η ενότητα της αριστεράς να πετυχαίνει μονάχα προς τα δεξιά,όταν χαμηλώνει τον πύχη,αναβάλλει τις ανατροπές και κρύβει τις προθέσεις.
- Να φέρει στην επικαιρότητα τα σύγχρονα διλήμματα και τις σημερινές προκλήσεις για τους εργαζόμενους,τη νέα γενιά,τις γυναίκες,τους μετανάστες,τους άνεργους και τους απασχολήσιμους.
- Να επαναλλάβει χωρίς αναστολές ότι το δίλλημα της Ρόζας, "ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ Η ΒΑΡΒΑΡΟΤΗΤΑ" είναι ποιό επίκαιρο απο ποτέ,επειδή η αναγκαιότητα της εργατικής αντεπίθεσης στα εργατικά δικαιώματα και τις κοινωνικές ανάγκες,σήμερα περισσότερο απο ποτέ απαιτούν την αντικαπιταλιστική δράση και προϋποθέτουν την επαναστατική ανατροπή.
- Να υπερασπιστεί την κομμουνιστική προοπτική όχι ώς μεταθανάτια προσδοκία,αλλά ώς διαλεκτική εξέλιξη της ταξικής πάλης για την ανατροπή του καπιταλισμού.
- Να τινάξει και απο πάνω της,τη σκόνη που κατακάθησε πάνω σε ιδέες,θεωρίες,αντιλήψεις και πρακτικές,που δημιουργήθηκαν,δικαιολόγησαν και ερμήνευσαν την αθλιότητα και τον ξεπεσμό των εκμμεταλευτικών καθεστώτων που διέσυραν το όραμα του κομμουνισμού και υπονομεύουν την επαναστατική ανατροπή του καπιταλισμού.
- Να συμβάλλει σε έναν νέο επαναστατικό διαφωτισμό,που θα ερμηνεύσει τον πολύπλοκο κόσμο που διαμορφώθηκε απο τον προηγούμενο αιώνα, όχι με "πολυμορφικά" τσιτάτα,μαρμάρινες βεβαιότητες και άκαμπτες θεωρίες,αλλά με την φιλοσοφική πεποίθηση,τα εργαλεία και τη μέθοδο που μας κληροδότησαν οι επαναστάτες φιλόσοφοι και θεωρητικοί.
Κανένας δέν μεταφράζει την ψήφο στην ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α σε ακάλυπτη-λευκή επιταγή ανάθεσης,αναβολής και υποβάθμισης των μεγάλων πολιτικών,θεωρητικών και οργανωτικών προκλήσεων που συλλογικά και ανοιχτά καλείται να αναζητήσει και να απαντήσει.
Κανένας δέν κρύβει τις διαφωνίες,τις χωριστές επιλογές,εκτιμήσεις και προσεγγίσεις απέναντι στη συγκυρία αλλά και γενικότερα.
Κανένας δέ νοιώθει πλήρης και ικανοποιημένος απο τον ενιαίο λόγο και την παρουσία της ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α στα μέτωπα της περιόδου.
Κανένας όμως δέ θα επιτρέψει σε κανένα,μία προσπάθεια που ενώ εκφράζει τη διάθεση,τις προσδοκίες,τους προβληματισμούς και τις αναζητήσεις του κόσμου της δράσης και του αγώνα,των ανένταχτων-ενεργών αριστερών,η ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α να παγιώσει τα χαρακτηριστικά ένος εκλογικού μετώπου,χωρίς κοινωνικές απολύξεις και αναφορές,με γενικές παρεμβάσεις και κορυφώσεις, δίχως να οργανώνει το διάλογο με την κοινωνία,με συνύπαρξη κορυφών,χωρίς να στοχεύει στην πολιτική και ιδεολογική ενοποίηση,με μέλη φορείς και όχι παραγωγούς πολιτικού λόγου και ιδεών.
Στοιχείο που μπορεί να εξασφαλίζει τη συνέχεια και την προοπτική του μετώπου μπορεί να γίνει η οργανωμένη και συλλογική παρέμβαση των ανένταχτων-αριστερών αγωνιστών.
Το επόμενο διάστημα δέν θα ανοίξουν μοναχά μέτωπα στην ταξική πάλη που θα θέσουν σε κίνηση την κοινωνία και ταυτόχρονα θα δοκιμάσουν και τη δική μας δύναμη,επάρκεια και αποτελεσματικότητα.
Θα ανοίξουν καί πολιτικά μέτωπα,που θα δοκιμάσουν την αντοχή,την πίστη καί την προοπτική της επαναστατικής ενότητας στην Αριστερά.
Θα είμαστε εκεί για να αποδείξουμε ότι μπορεί η κομμουνιστική,ριζοσπαστική και οικολογική αριστερά,να μήν φοβική και συντηρητική,να μήν είναι ενσωματωμένη και υποχωρητική,αλλα να είναι παρούσα,ενωτική και ασυμβίβαστη στα κινήματα,στους δρόμους και τις συγκρούσεις ,αλλά και ικανή να διαμορφώνει τους πολιτικούς όρους που θα μεταφέρει στο κεντρικό πεδίο της ταξικής αντιπαράθεσης τα οράματα,τις αξίες και τις δυνατότητες μιάς άλλης κοινωνίας.
ΕΚΤΥΠΩΣΗ-ΠΡΟΒΟΛΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου