Προς το 29ο Συνέδριο της ΟΤΟΕ
Το 29ο συνέδριο πραγματοποιείται σε περίοδο που καθορίζεται από την οικονομική κρίση και τις πολιτικές που εφαρμόζονται για την υπέρβασή της.
Η μεγαλύτερη μεταπολεμική καπιταλιστική κρίση αποτελεί ΚΙΝΔΥΝΟ, αλλά συγχρόνως και ΕΥΚΑΙΡΙΑ για τις δυνάμεις της εργασίας. Είναι ΚΙΝΔΥΝΟΣ τόσο διότι οι εργαζόμενοι καλούνται να πληρώσουν για μια.φορά ακόμη το τεράστιο κόστος για τη στήριξη του παραπαίοντος συστήματος, όσο και γιατί οι δομικές κρίσεις του καπιταλισμού.συνεπάγονται την απαρχή σημαντικών και μακροπροθέσμων μεταβολών προκειμένου να ξεπεραστούν.
Συγχρόνως όμως είναι και.ΕΥΚΑΙΡΙΑ, γιατί καταρρέουν τα επιχειρήματα όσων είχαν θεοποιήσει την «αγορά» και τον «ελεύθερο ανταγωνισμό», και τα οποία.είχαν χρησιμοποιηθεί για να βάζουν το εργατικό κίνημα «στη γωνία». Όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι καταλαβαίνουν ότι το.καπιταλιστικό σύστημα ιδιωτικοποιεί τα κέρδη και κοινωνικοποιεί τις ζημιές.
Όμως για να γίνει η αμφισβήτηση κινητήριος παράγοντας απόκρουσης των αντιλαϊκών μέτρων, χρειάζεται καθαρή άποψη για.το χαρακτήρα της Κρίσης και τις πολιτικές αντιμετώπισής της. Χρειάζεται αποφασιστικότητα και συγκεκριμένες δράσεις για να.αλλάξει ο «φόβος» στρατόπεδο, και να έρθουν τα εργατικά συμφέροντα στο προσκήνιο.
Οικονομική Κρίση και Εργατικό Κίνημα
Οι αναφορές σε «καπιταλισμό - καζίνο», στα «αρπακτικά των χρηματαγορών», σε bonus των στελεχών που οδήγησαν σε ανορθολογικές αποφάσεις», κ.λπ. που διακινούνται από την επίσημη σοσιαλδημοκρατία μέχρι τη «λαϊκή δεξιά», αναδεικνύουν δευτερεύουσες όψεις της πραγματικότητας και δεν ερμηνεύουν τα βαθύτερα αίτια της σημερινής κρίσης.
Η σημερινή κρίση εκδηλώνεται μεν στον χρηματοπιστωτικό τομέα, ο οποίος διογκώθηκε υπέρμετρα, αλλά τα βαθύτερα αίτια της βρίσκονται στην καρδιά της καπιταλιστικής παραγωγής, του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος.
Ό πυρήνας της κρίσης δεν βρίσκεται σε κάποια «απουσία ρύθμισης & σύνεσης». Παράγοντες που σε μια προηγούμενη περίοδο αποτέλεσαν στοιχείο τόνωσης της καπιταλιστικής συσσώρευσης, όπως η απελευθέρωση των αγορών, η υποχώρηση του μεριδίου της εργασίας, η υπερδιόγκωση της χρηματοπιστωτικής σφαίρας, δεν μπορούν μακροπρόθεσμα να αναστείλουν την εκδήλωση των δομικών κρίσεων.
Ο πυρήνας της κρίσης βρίσκεται στη μεγέθυνση του Κεφαλαίου ως προς την ζωντανή εργασία και στην πτώση του ποσοστού κέρδους, δηλαδή στον βαθιά βίαιο, εκμεταλλευτικό, καταστροφικό χαρακτήρα του καπιταλισμού.
Η προσπάθεια εξόδου από την κρίση, όπως έχει δείξει η ιστορική εμπειρία, θα έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά εάν οι δυνάμεις της εργασίας μείνουν σε θέση ήττας και υποχώρησης όπως: Απαξίωση της εργασίας, αύξηση του εφεδρικού στρατού ανέργων, αναδιανομή εισοδήματος σε βάρος των εργαζομένων, συρρίκνωση ασφαλιστικών δικαιωμάτων, απόδοση νέων πεδίων προς κεφαλαιακή συσσώρευση.
Η νέα κυβέρνηση προσπαθεί να δείξει ένα «ανθρώπινο, φιλολαϊκό, οικολογικά ευαίσθητο» πρόσωπο. Στην πραγματικότητα δεν κάνει τίποτε άλλο από το να αγοράζει πολιτικό χρόνο. Τα αποσπασματικά «φιλολαϊκά» μέτρα ελεημοσύνης έχουν στόχο να αποκοιμίσουν και να καταλαγιάσουν τις όποιες αντιδράσεις. Στόχος παραμένει το βάθεμα της αντιδραστικής αναδιάρθρωσης σε όλους τους τομείς προκειμένου να ξεπεράσει το καπιταλιστικό σύστημα την κρίση προς όφελός του και σε βάρος των εργαζομένων.
Αυτήν την κατεύθυνση υπηρετεί και η Ε.Ε. με την πίεση για άμεσα μέτρα λιτότητας, αλλά και με το μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό της, όπως αυτός αποτυπώνεται στη συνθήκη της Λισσαβώνας, το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που παίζει το ρόλο του ως μηχανισμός επίθεσης και αυστηρής δημοσιονομικής πολιτικής (πάγωμα μισθών, μείωση κοινωνικών δαπανών, διψήφια ποσοστά ανεργίας κ.λπ. για να μειωθούν τα ελλείμματα), οι ιδιωτικοποιήσεις και οι ΣΔΙΤ, η Πράσινη Βίβλος, η οδηγία Μπολκενστάιν κ.λπ.
Το πραγματικό πρόβλημα για τους εργαζομένους στις τράπεζες δεν είναι αν στην κυβέρνηση βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ ή η Ν.Δ (σχεδόν ίδιες οι πολιτικές τους), αλλά αν θα υπάρξει ένα συνδικαλιστικό κίνημα ικανό να προασπίσει τις κατακτήσεις, τα δικαιώματα και τα συμφέροντα μας γενικότερα. Οι κυβερνώντες και οι εργοδότες έχουν επιλέξει η λύση στην κρίση να δοθεί από «πάνω και Δεξιά». Δικός μας στόχος η κοινωνική διεκδίκηση και η συνολική πολιτική αμφισβήτηση να οδηγήσει σε λύση από «κάτω και Αριστερά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου