Η ώρα να θέσουμε το πραγματικό δίλλημα

Ο κάθε ένας και η κάθε μία πρέπει να θέσει ένα ερώτημα και να το απαντήσει μέσα απο τη δράση και το παράδειγμά του στο σπίτι,στη δουλειά του,στη γειτονιά,τους φίλους και τους συναδέλφους του .

Ή θα παλέψουμε ΤΩΡΑ για τη ζωή μας,το μέλλον των παιδιών μας,την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματά μας, ή θα βουλιάζουμε καθημερινά στο βούρκο της εξαθλίωσης, παραδίδοντας στα παιδιά μας μία ζούγκλα για να επιβιώσουν, προδίδοντας ότι με αίμα και θυσίες μας κληρονόμησε η γενιά των πατεράδων και των παππούδων μας.

Το δίλημμα είναι αυτό!!: 
Εξέγερση ή υποταγή.

Εξέγερση σημαίνει απεργία,διαδήλωση,συμμετοχή στις συλλογικές διαδικασίες και δραστηριότητες που έχουν προγραμματίσει και αναγγείλει τα σωματεία, οι εργατικές συλλογικότητες και οι λαϊκές συνελεύσεις .

Σημαίνει να σηκώσουμε το βλέμμα και το ανάστημά μας με τη σημαία του δίκιου,και τον αέρα της πλειοψηφίας απέναντι στο μαύρο μέτωπο κυβέρνησης τραπεζιτών και βιομηχάνων.
Να αμφισβητήσουμε την παντοδυναμία των διεθνών συμμοριών,συμμάχων τους που ετοιμάζονται να λεηλατήσουν για μιά χούφτα δίφραγκα τον φυσικό πλούτο, τα δημόσια αγαθά και την περιουσία που ο λαός πρέπει να διεκδικήσει και να διαχειριστεί. 

Σημαίνει σύγκρουση και μάχη με κάθε μηχανισμό που εμποδίζει την έκφραση της λαϊκής θέλησης και επιχειρεί με τη βία να επιβάλλει τις επιλογές μιάς χούφτας μαφιόζων που παράνομα και παρά την δηλωμένη και μαζική άρση της εμπιστοσύνης μας,επιμένει να κυβερνά.

Εξέγερση σημαίνει να υπερασπιστούμε την τιμή και την αξιοπρέπεια ενός λαού που διεκδικεί το δικαίωμά του να διαχειρίζεται την τύχη του και το μέλλον του για λογαριασμό και προς το συμφέρον του.
Σημαίνει να αρνηθούμε μαζικά, μαχητικά, ανυποχώρητα και δυναμικά την πληρωμή του χρέους που διπλά και τριπλά έχουν εισπράξει οι τοκογλύφοι, να αρνηθούμε τα δάνεια που στάζουν αίμα και θυσίες, που εξασφαλίζουν μόνο την πληρωμή των δανειστών την ίδια στιγμή που αφαιρούν πόρους απο την υγεία, την παιδεία, που γκρεμίζουν κάθε κοινωνική εξασφάλιση, πρόνοια και προστασία, που στο ήδη κουτσό κοινωνικό κράτος αφαιρούν και τα δύο πόδια για να  επιβάλλουν ένα βάρβαρο και απάνθρωπο μοντέλο κοινωνικού μεσαίωνα.
 Υποταγή σημαίνει αδράνεια,αποδοχή της προπαγάνδας και των ψεύτικων διλημμάτων της κυβέρνησης, των τραπεζιτών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ.

Σημαίνει να αποδεχτείς τη σχιζοφρένεια που βαφτίζει  σωτηρία της χώρας τη χρεοκοπία του λαού της.

Σημαίνει συνυπευθυνότητα και συνυπογραφή σε μία πολιτική που συσσωρεύει κοινωνικά ελλείμματα σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης δραστηριότητας.
Που αυξάνει την ανεργία, τη φτώχεια, την αμάθεια, την πολιτιστική πενία την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, την παράδοση του φυσικού πλούτου σε ιδιωτικά συμφέροντα και  επιδιώξεις, την  πρωτοφανή μείωση του εισοδήματος και την εξοργιστική αύξηση των φόρων.

Υποταγή σημαίνει αποδοχή των ιδεολογημάτων και της παραπλάνησης του Σαμαρά και της παράταξής τους, που με κόλπα και δήθεν αντιμνημονιακές κορόνες επαναλαμβάνουν την ίδια πολιτική με άλλα λόγια και διαφορετικές παραλαγές για να εγκλωβίσουν τη λαϊκή αγανάκτηση και να γυρίσουν θριαμβευτές σε μία εξουσία που η πολιτική της  σε τίποτε δέν θα διαφέρει απο τη σημερινή.

Υποταγή σημαίνει αποδοχή της μοίρας που επιφυλάσσουν στην πλειοψηφία της εργαζόμενης κοινωνίας, με οριστική κατάργηση του 8ωρου, των συμβάσεων, της οποιασδήποτε ρύθμισης που εξασφάλιζε τη στοιχειώδη προστασία απέναντι στην εργοδοσία και τα συμφέροντά της.

Υποταγμένοι ήταν εκείνοι που αποδέχτηκαν την μοίρα τους, που συμβιβάστηκαν και συνθηκολόγησαν με τον εχθρό όσο ισχυρός και άν ήταν,όσο ανίκητος και άν φαινόταν.

Οι νίκες δέν χαρίζονται.

Το χρέος μας είναι να δώσουμε τη μάχη. 

Να έχουμε το θάρρος και την παρησία να κοιτάμε τα παιδιά μας στα μάτια και όταν μας ρωτήσουν, να λέμε  ότι ήμασταν ΕΚΕΙ!!, 

είτε νικητές, είτε χαμένοι.