Μία συντροφική εκτίμηση του αποτελέσματος των εκλογών

H ώρα της αλήθειας για το λαό, την αριστερά, τους κομμουνιστές

Οι λαϊκές εργατικές συνοικίες των πόλεων της Ελλάδας έδωσαν στο ΣΥΡΙΖΑ μια ιστορική και μεγαλειώδη νίκη.
Το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και το ΛΑΟΣ τιμωρήθηκαν σε βαθμό δημόσιας διαπόμπευσης για τις βάρβαρες πολιτικές τους.
Παρότι στα γκάλοπ συντριπτικά ποσοστά των Ελλήνων εμφανίζονται κατά των μνημονίων, τα κόμματα που τα στηρίζουν παίρνουν ένα σημαντικό ποσοστό περίπου 40% (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, ΔΗ.ΣΥ, Δράση). Αυτά που είναι υπέρ της άμεσης κατάργησής τους ωστόσο υπερέχουν ξεκάθαρα με 44% (ΣΥΝ, Αν.Ελλ., ΚΚΕ, Χρυσή Αυγή). 7,5% πήραν τα κόμματα που δήλωναν υπέρ της αναδιαπραγμάτευσης ορισμένων πλευρών των μνημονίων (ΔΗΜΑΡ, Πράσινοι, Δημιουργία).
Τα εθνικιστικά ως και νεοναζιστικά σχήματα φτάνουν περίπου το 20% (Αν.Ελληνες, Χρυσή Αυγή, ΛΑΟΣ) αλλά η στροφή προς τις αριστερές, σοσιαλιστικές και κομμουνιστικές ιδέες, τις ιδέες της αλληλεγγύης είναι σημαντικότερη με τα σχήματα που διεκδικούν την εκπροσώπηση τους να φτάνουν το 26% (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ).
Αυτό βέβαια κυρίως χάρη στη θεματική αύξηση του ΣΥΡΙΖΑ. Το ερώτημα που μένει είναι αν οι ψηφοφόροι του πιστεύουν περισσότερο στην παραμονή στο Ευρώ και στην προσέλκυση ξένων ιδιωτικών επενδύσεων ή στην καταγγελία των μνημομονίων, την εθνικοποίηση των τραπεζών και τον εργατικό έλεγχο.
Οι υποσχέσεις αυτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιφατικές. Η καταγγελία των μνημονίων προϋποθέτει ανάκτηση του ελέγχου του νομίσματος και άρα έξοδο από το Ευρώ για να υλοποιηθεί και να αποτελέσει βάση για την εκκίνηση πολιτικών μεταφοράς του πλούτου από το κεφάλαιο προς την εργασία.
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει σύντομα να διαλέξει προς τα ποια από τις δύο μέριες γέρνουν οι προτεραιότητές της και οι ψηφοφόροι και αγωνιστές του να αποφασίσουν εάν θα ακολουθήσουν.
Το ΚΚΕ υποχωρεί στις πόλεις σε ποσοστό και ίσως και σε απόλυτους αριθμούς ενώ η γενική του άνοδος είναι αναιμική και στις υπάρχουσες συνθήκες διάλυσης του δικομματισμού αποτελεί ξεκάθαρη ήττα. Αυτό δείχνει ότι η τακτική του για τη ριζοσπαστικοποίηση των εργαζόμενων και τα συνθήματα που ρίχνει με σκοπό να εμπνεύσει την οργάνωση και συγκρότησή τους σε ένα μαχητικό μέτωπο που θα διεκδικήσει την εξουσία αποτυγχάνουν σαφώς και χρειάζονται επαναπροσδιορισμό.
Θλιβερή ήταν η προσπάθεια υπεράσπισης της αδιέξοδης αυτής τακτικής στα στούντιο της τηλεόρασης με το αναμάσημα ανιστόρητων, αριστερίστικων και αποπροσανατολιστικών αιτιάσεων ότι οι κομμουνιστές δεν είναι αριστεροί και δεν έχουν σχέση με τους αριστερούς.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τριπλασίασε σχεδόν τις ψήφους της αλλά δεν κατάφερε να διεκδικήσει είσοδο στη βουλή. Η αποδοχή των προγραμματικών κατευθύνσεών της όμως επεκτείνεται σε μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ και αυτές είναι απολύτως συμβατές με το πρόγραμμα του ΚΚΕ του 1996:
- στάση πληρωμών – έξοδος από το Ευρώ – επανάκτηση νομισματικής κυριαρχίας
- έξοδος από την ΕΕ
- εθνικοποίηση των τραπεζών κάτω από δημόσιο και εργατικό έλεγχο
- εθνικοποίηση στρατηγικών κλάδων της οικονομίας κάτω από εργατικό έλεγχο
- μεγάλωμα του μεριδίου της εργασίας στον παραγόμενο πλούτο
- συγκρότηση εργατικών και λαϊκών οργάνων που θα ασκούν αυξανόμενο έλεγχο στην οικονομική και κοινωνική ζωή
- δημιουργία παραγωγικών συνεταιρισμών
Το πρόγραμμα αυτό μπορεί να έχει ως σημείο εκκίνησης ένα συμπαγές ποσοστό άνω του 20% και ν’αποκτήσει ακατανίκητη δυναμική μέσα στο σημερινό εξαιρετικα ρευστό πολιτικό περιβάλλον.
Η προώθηση του είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για τον ελληνικό λαό και την προοπτική της κοινωνικής απελευθέρωσης στην πατρίδα μας. Αν δεν υπάρξει σκληρή πίεση από τις αγωνίστριες και τους αγωνιστές προς αυτή την κατεύθυνση άμεσα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγηθεί σε ατέρμονες διαπραγματεύσεις με δεξιότερες δυνάνεις που δε θα οφελήσουν το λαό και το ΚΚΕ θα συρρικνωθεί.
Χρειάζεται κουράγιο για τη σύγκρουση με νοσηρές και άτολμες νοοτροπίες μέσα σε όλους τους χώρους. Χρειάζεται να δοθούν αποφασιστικές και νικηφόρες μάχες για να συγκροτηθεί το μέτωπο που χρειαζόμαστε όσο υπάρχει ακόμα καιρός.