Ο κύβος ερρίφθη! (Alea jacta est , που λένε και οι λατινομαθείς).
Η απόφαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ η οποία, με τη μορφή εισήγησης, τίθεται στην κρίση του εκπαιδευτικού κόσμου είναι γεγονός. Έντεκα χρόνια μετά τη μεγάλη απεργία του 1997, η οποία ταρακούνησε συθέμελα την κοινωνία και την τότε κυβέρνηση, οι εκπαιδευτικοί πρέπει να επιστρέψουν. Ζητώντας το αυτονόητο:
Να ζουν με αξιοπρέπεια από το μισθό τους και να υπερασπίσουν τη δημόσια εκπαίδευση!
Αλλά ήδη άρχισαν οι συνωμοσίες.
Η παράταξη του ΚΚΕ (ΕΣΑΚ-ΔΕΕ-ΠΑΜΕ), αφού «ταλαιπώρησε» το ΔΣ της ΟΛΜΕ (Κ. Σμπόνιας) με το αμίμητο «να πάμε στο ΠΑΜΕ», ετοιμάζεται να συμπλεύσει πάλι με την κυβερνητική παράταξη της ΔΑΚΕ, με «αγωνιστικό πλαίσιο» μιας 48ωρης απεργίας ντουφεκιάς και… βλέπουμε.
Πρόκειται για πολιτική κερκόπορτα ολκής.
Ετοιμάζονται – όπου έχουν δυνάμεις – να δώσουν τα χέρια με τη ΔΑΚΕ για να υπονομεύσουν κάθε διαπραγματευτική δυνατότητα του συνδικάτου.
Απευθυνόμαστε στις ζωντανές δυνάμεις του κλάδου μας:
Στους παλιούς μας φίλους των αγώνων καλώντας τους και πάλι «με φοβέρες και μ’ αίματα».
Σ’ αυτούς που δεν πούλησαν ακόμα την αξιοπρέπεια, την τιμή και την πίστη τους.
Ο κλάδος των εκπαιδευτικών, καθηγητές και δάσκαλοι, μαζί με τους φοιτητές, τον κόσμο της εργασίας, κάθε ανυπότακτο στοιχείο στην κοινωνία, οι μαθητές μας, τα παιδιά μας, τα συνδικάτα που δεν έφτασαν στον ΄Αδη της συνείδησης.
Είμαστε εδώ, ζωντανοί, οργανώνοντας τις αντιστάσεις, παθιασμένοι για τη δουλειά μας, ευαίσθητοι στις αγωνίες των παιδιών μας, εμείς «οι κινητήρες του σύμπαντος».
Καμιά ολιγωρία, καμιά προδοσία, κανένας Εφιάλτης στις τάξεις μας! Συντασσόμαστε, συστρατευόμαστε, ξεκινάμε.
Η απόφαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ η οποία, με τη μορφή εισήγησης, τίθεται στην κρίση του εκπαιδευτικού κόσμου είναι γεγονός. Έντεκα χρόνια μετά τη μεγάλη απεργία του 1997, η οποία ταρακούνησε συθέμελα την κοινωνία και την τότε κυβέρνηση, οι εκπαιδευτικοί πρέπει να επιστρέψουν. Ζητώντας το αυτονόητο:
Να ζουν με αξιοπρέπεια από το μισθό τους και να υπερασπίσουν τη δημόσια εκπαίδευση!
Αλλά ήδη άρχισαν οι συνωμοσίες.
Η παράταξη του ΚΚΕ (ΕΣΑΚ-ΔΕΕ-ΠΑΜΕ), αφού «ταλαιπώρησε» το ΔΣ της ΟΛΜΕ (Κ. Σμπόνιας) με το αμίμητο «να πάμε στο ΠΑΜΕ», ετοιμάζεται να συμπλεύσει πάλι με την κυβερνητική παράταξη της ΔΑΚΕ, με «αγωνιστικό πλαίσιο» μιας 48ωρης απεργίας ντουφεκιάς και… βλέπουμε.
Πρόκειται για πολιτική κερκόπορτα ολκής.
Ετοιμάζονται – όπου έχουν δυνάμεις – να δώσουν τα χέρια με τη ΔΑΚΕ για να υπονομεύσουν κάθε διαπραγματευτική δυνατότητα του συνδικάτου.
Απευθυνόμαστε στις ζωντανές δυνάμεις του κλάδου μας:
Στους παλιούς μας φίλους των αγώνων καλώντας τους και πάλι «με φοβέρες και μ’ αίματα».
Σ’ αυτούς που δεν πούλησαν ακόμα την αξιοπρέπεια, την τιμή και την πίστη τους.
Ο κλάδος των εκπαιδευτικών, καθηγητές και δάσκαλοι, μαζί με τους φοιτητές, τον κόσμο της εργασίας, κάθε ανυπότακτο στοιχείο στην κοινωνία, οι μαθητές μας, τα παιδιά μας, τα συνδικάτα που δεν έφτασαν στον ΄Αδη της συνείδησης.
Είμαστε εδώ, ζωντανοί, οργανώνοντας τις αντιστάσεις, παθιασμένοι για τη δουλειά μας, ευαίσθητοι στις αγωνίες των παιδιών μας, εμείς «οι κινητήρες του σύμπαντος».
Καμιά ολιγωρία, καμιά προδοσία, κανένας Εφιάλτης στις τάξεις μας! Συντασσόμαστε, συστρατευόμαστε, ξεκινάμε.
Όλοι στις Γενικές Συνελεύσεις και στις Επιτροπές Αγώνα!
Η παραίτηση και η μοιρολατρία δεν ταιριάζουν στους δασκάλους!
Θ. Τσιριγώτης εκπρόσωπος των Παρεμβάσεων-Συσπειρώσεων στο ΔΣ της ΟΛΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου