Με τη σημερινή απεργία φαίνεται να ξεκινάει ένας νέος κύκλος στο κίνημα των εργαζομένων που βασικά του χαρακτηριστικά θα είναι η διεθνής οικονομική κρίση, με την επίθεση που συνεπάγεται στα δικαιώματα των εργαζομένων και η προσπάθεια σταθεροποίησης του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα,μέσα απο τη διαδικασία απεμπλοκής της κυβέρνησης απο τα σκάνδαλα και την αναζήτηση εναλλακτικής κυβερνητικής λύσης.
Η αστική τάξη θα επιδιώξει να καταστήσει την κρίση σε καθημερινή και επαναλαμβανόμενη απειλή απέναντι στις διεκδικήσεις των εργαζομένων.Είναι κάτι παραπάνω απο βέβαιο ότι την ίδια φιλολογία με άλλο περιεχόμενο θα χρησιμοποιήσει η αντιπολίτευση καί η συνδικαλιστική ηγεσία για να περικόψει ακόμη περισσότερο τις δυνατότητες επίδρασης του εργατικού κινήματος στις πολιτικές εξελίξεις.
Η κοινοβουλευτική αριστερά όσο θα πλησιάζουν οι εκλογές (όποιες και όποτε γίνουν) θα περιπλέκεται σε έναν άνευ προηγουμένου "εμφύλιο" με λεία τις ψήφους του κόσμου της, 'έξω απο τις πραγματικές του αναζητήσεις και χωρίς πολιτισμό, ουσία και περιεχόμενο.
Το μεγάλο ζητούμενο της πολιτικής ιδεολογικής και πολιτισμικής επανάκαμψης της Αριστεράς στη φιλοσοφική και κοσμοθεωριτική της βάση, θα παραμένει εκρεμμές.
Οι δυνάμεις εκείνες που θα επιχειρήσουν να προσεγγίσουν τη σημερινή πραγματικότητα όχι με όρους εκλογικής ή οργανωτικής δικαίωσης, αλλά μέσα απο μία διαδικασία ιδεολογικής και πολιτικής αναζήτησης για την δυνατότητα ανάκαμψης των ιδεών και των οραμάτων της Αριστεράς πιθανά να καταφέρουν να βρούν το ποτάμι της ανένταχτης αριστερής και αγωνιστικής διάθεσης που κυλαει ορμητικά στους αγώνες,αλλά χύνεται αδύναμα στις μεγάλες δεξαμενές των κυρίαρχων ρευμάτων της.
Το πρώτο και σημαντικό στοιχείο μιάς τέτοιας αντίληψης πρέπει να είναι η προσπάθεια για μία -όσο το δυνατό - κοινή στάση,συντονισμό και συμπόρευση στο εργατικό κίνημα και στους αγώνες που έρχονται των ανεξάρτητων,αντικαπιταλιστικών συλλογικοτήτων που δρούν στο εργατικό κίνημα.
Εξίσου αποφασιστικής σημασίας ζήτημα που έχει άμμεση σχέση με το προηγούμενο είναι η δυνατότητα να βρεθεί η διαδικασία εκείνη που θα διαμορφώνει τους όρους μιάς ενιαίας και ολοκληρωμένης παρέμβασης σε πανελλαδική κλιμακα,των σωματείων εκείνων που συλλογικά απορρίπτουν τη λογική και την πρακτική του υποταγμένου κρατικού και κομματικού συνδικαλισμού ,ΓΣΕΕ-ΠΑΜΕ,απο την πλευρά της υπεράσπισης των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων με αντικαπιταλιστικό και ανατρεπτικό περιεχόμενο.
Η αστική τάξη θα επιδιώξει να καταστήσει την κρίση σε καθημερινή και επαναλαμβανόμενη απειλή απέναντι στις διεκδικήσεις των εργαζομένων.Είναι κάτι παραπάνω απο βέβαιο ότι την ίδια φιλολογία με άλλο περιεχόμενο θα χρησιμοποιήσει η αντιπολίτευση καί η συνδικαλιστική ηγεσία για να περικόψει ακόμη περισσότερο τις δυνατότητες επίδρασης του εργατικού κινήματος στις πολιτικές εξελίξεις.
Η κοινοβουλευτική αριστερά όσο θα πλησιάζουν οι εκλογές (όποιες και όποτε γίνουν) θα περιπλέκεται σε έναν άνευ προηγουμένου "εμφύλιο" με λεία τις ψήφους του κόσμου της, 'έξω απο τις πραγματικές του αναζητήσεις και χωρίς πολιτισμό, ουσία και περιεχόμενο.
Το μεγάλο ζητούμενο της πολιτικής ιδεολογικής και πολιτισμικής επανάκαμψης της Αριστεράς στη φιλοσοφική και κοσμοθεωριτική της βάση, θα παραμένει εκρεμμές.
Οι δυνάμεις εκείνες που θα επιχειρήσουν να προσεγγίσουν τη σημερινή πραγματικότητα όχι με όρους εκλογικής ή οργανωτικής δικαίωσης, αλλά μέσα απο μία διαδικασία ιδεολογικής και πολιτικής αναζήτησης για την δυνατότητα ανάκαμψης των ιδεών και των οραμάτων της Αριστεράς πιθανά να καταφέρουν να βρούν το ποτάμι της ανένταχτης αριστερής και αγωνιστικής διάθεσης που κυλαει ορμητικά στους αγώνες,αλλά χύνεται αδύναμα στις μεγάλες δεξαμενές των κυρίαρχων ρευμάτων της.
Το πρώτο και σημαντικό στοιχείο μιάς τέτοιας αντίληψης πρέπει να είναι η προσπάθεια για μία -όσο το δυνατό - κοινή στάση,συντονισμό και συμπόρευση στο εργατικό κίνημα και στους αγώνες που έρχονται των ανεξάρτητων,αντικαπιταλιστικών συλλογικοτήτων που δρούν στο εργατικό κίνημα.
Εξίσου αποφασιστικής σημασίας ζήτημα που έχει άμμεση σχέση με το προηγούμενο είναι η δυνατότητα να βρεθεί η διαδικασία εκείνη που θα διαμορφώνει τους όρους μιάς ενιαίας και ολοκληρωμένης παρέμβασης σε πανελλαδική κλιμακα,των σωματείων εκείνων που συλλογικά απορρίπτουν τη λογική και την πρακτική του υποταγμένου κρατικού και κομματικού συνδικαλισμού ,ΓΣΕΕ-ΠΑΜΕ,απο την πλευρά της υπεράσπισης των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων με αντικαπιταλιστικό και ανατρεπτικό περιεχόμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου