ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΕΝΙΑΙΑΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ
Ένα χρόνο μετά την ήττα της κυβέρνησης στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και του Συντάγματος, η νέα επίθεση της ΝΔ, του συμπολιτευόμενου ΠΑΣΟΚ - στις κατευθύνσεις της ΕΕ - που εξαπολύεται στην εκπαίδευση βρίσκει για άλλη μία φορά το φοιτητικό κίνημα μπροστά της Απέναντι στην πρώτη προσπάθεια κεντρικής εφαρμογή του νόμου –πλαίσιο το φοιτητικό κίνημα με τις γενικές του συνελεύσεις, τις καταλήψεις και τις διαδηλώσεις δείχνει στην κυβέρνηση ότι μόνος δρόμος για αυτή είναι η απόσυρση του νόμου και της κοινοτικής οδηγίας για τα ΚΕΣ.
Το μπλοκάρισμα των πρυτανικών εκλογών από το φοιτητικό κίνημα, του πρότυπου εσωτερικού κανονισμού, των 4ετών προγραμμάτων και της λίστας συγγραμμάτων είναι η αρχή του τέλους του νόμου, είναι ο προπομπός της συνολικής ανατροπής του. Το φοιτητικό κίνημα απαντά με σαφήνεια ότι δεν πρόκειται να αφήσει να υποθηκευτεί το παρόν και το μέλλον μας μέσα από το σύνολο της αντιδραστικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης.
Η ίδια πολιτική που εντείνει τις ιδιωτικοποιήσεις, τις αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, το χτύπημα δικαιωμάτων και κεκτημένων των εργαζομένων και της νεολαίας είναι εκείνη που στην εκπαίδευση προωθεί το νόμο πλαίσιο, τον εσωτερικό κανονισμό, την αξιολόγηση, τα ΚΕΣ και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Όσον αφορά το μέτωπο του νόμου πλαισίου, η κυβέρνηση της ΝΔ – αγνοώντας ουσιαστικά τις κινητοποιήσεις των φοιτητών – επιχειρεί να υλοποιήσει ένα νόμο ψηφισμένο μέσα στην πιο άγρια καταστολή, ένα νόμο που έχει καταδικαστεί και απορριφθεί στο σύνολό του από όλη την ακαδημαϊκή κοινότητα.
Η προσπάθεια διεξαγωγής των πρυτανικών εκλογών με το νέο νόμο συνοδεύεται από την απειλή και τον ανοιχτό εκβιασμό της διακοπής της χρηματοδότησης για όποιο ίδρυμα δεν εφαρμόσει τον αντιδραστικό νόμο: την κατάργηση της δωρεάν διανομής των βιβλίων με τη λίστα συγγραμμάτων, τον πρότυπο εσωτερικό κανονισμό του αυταρχισμού και της κατάργησης εργασιακών και επαγγελματικών δικαιωμάτων, τα 4ετή αναπτυξιακά – επιχειρησιακά προγράμματα της ιδιωτικοοικονομικής - ανταποδοτικής λειτουργίας.
Την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση στέλνει τελεσίγραφα στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ με στόχο την εφαρμογή του νόμου – πλαίσιο, μιλάει επιθετικά για την ουσιαστική παράκαμψη και παραβίαση του Συντάγματος, με τη «διασταλτική ερμηνεία» του άρθρου 16 για την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Τόσο ο πρωθυπουργός όσο και στελέχη της κυβέρνησης δηλώνουν με προκλητικό τρόπο ότι προτεραιότητα και ανάγκη είναι η εφαρμογή του συνόλου της εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και η ίδρυση ιδιωτικών – μη κρατικών πανεπιστημίων. Στην ίδια κατεύθυνση κινούνται και οι δηλώσεις στελεχών του ΠΑΣΟΚ, εμμένοντας στην προώθηση μέτρων που το φοιτητικό κίνημα απέρριψε και θα συνεχίσει να αντιπαλεύει. Σε αυτά τα πλαίσια, η αντίθεση του φοιτητικού κινήματος με το νόμο-πλαίσιο είναι καθολική, αφορά το σύνολο του νόμου και της λογικής του, και όχι μόνο επιμέρους πτυχές του.
Αυτός ό νόμος δεν διορθώνεται, αλλά ανατρέπεται!
Οι συλλογικοί ανατρεπτικοί αγώνες του φοιτητικού κινήματος και το τελευταίο διάστημα στοχεύουν στην συνολική ακύρωση και στην απόσυρση του νόμου. Στην ίδια κατεύθυνση, ανάλογες κινητοποιήσεις των Φοιτητικών Συλλόγων τόσο στο Βόλο όσο και στα Χανιά, είχαν νικηφόρα έκβαση, αφού κατάφεραν να μπλοκάρουν προσπάθειες εφαρμογής του νόμου. Από αυτή την σκοπιά, η ακύρωση της διεξαγωγής των πρυτανικών εκλογών με το νέο νόμο και στα ΤΕΙ Αθήνας αποτέλεσε απόφαση και κινητοποίηση των φοιτητικών συλλόγων μέσα από τις γενικές τους συνελεύσεις. Συγκεκριμένα, στα ΤΕΙ Αθήνας, η προσπάθεια διεξαγωγής προεδρικών εκλογών με καθολική ψηφοφορία έλαβε χώρα σε ένα κλίμα πλήρους απονομιμοποίησης. Μετά την πρώτη ακύρωση της διαδικασίας των εκλογών την Πέμπτη 22/5, οι αρχές των ΤΕΙ, πραξικοπηματικά προχώρησαν στην επανάληψη της, χωρίς μάλιστα να κλιθεί να συμμετάσχει το φοιτητικό σώμα, μέσα από μια διαδικασία – παρωδία, με κρυμμένες κάλπες, ψηφοφορία μέσα σε σακούλες σκουπιδιών και χωρίς εκλογικούς καταλόγους. Χαρακτηριστικό στοιχείο της απονομιμοποιημένηςκαι εκφυλισμένης διαδικασίας ήταν η προσέλευση μόνο μερικών δεκάδων στελεχών της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ σε σύνολο χιλιάδων φοιτητών. Τελικά, οι σύμμαχοι της κυβέρνησης είναι οι πραγματικές μειοψηφίες και όχι το φοιτητικό κίνημα και οι συλλογικές του κινητοποιήσεις. Για άλλη μία φορά αποδείχθηκε το φιάσκο της «γιορτής της δημοκρατίας» που επικαλείται η κυβέρνηση και όσοι τη στηρίζουν με μόνο στόχο τελικά την εφαρμογή του νόμου κόντρα στους αγώνες του φοιτητικού κινήματος. Ο μοναδικός υποψήφιος πρόεδρος για τα ΤΕΙ Αθήνας, τον οποίο στήριζαν μαζί ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, κήρυξε έγκυρη μία διαδικασία πλήρως διαβλητή για να αναγορευτεί σε πρόεδρος και να επικυρώσει το νέο νόμο. Στη συνέχεια ανέστειλε τη λειτουργία του ΤΕΙ σε μία προσπάθεια τρομοκράτησης και εκφοβισμού του φοιτητικού κινήματος, στέλνοντας μήνυμα απειλής με Λοκ – άουτ σε όποια κινητοποίηση των φοιτητικών συλλόγων ακυρώσει την εφαρμογή του νόμου. Η τακτική του Λοκ – άουτ είναι γνωστή και εντάσσεται σε μια προσπάθεια καταστολής και εκβιασμού του αγωνιζόμενου φοιτητικού κινήματος, ποινικοποιώντας τη δράση των φοιτητικών συλλόγων. Μετά την πραξικοπηματική ψήφιση του νόμου –πλαίσιο έρχεται η πραξικοπηματική εφαρμογή του, μαζί με την καταστολή των ΜΑΤ έρχεται η τρομοκρατία των Λοκ – άουτ και της διακοπής της χρηματοδότησης. Η κυβέρνηση μέσα από την επίπλαστη δημοκρατία της καθολικής ψηφοφορίας προσπαθεί να συνδέσει τη μεταρρύθμιση με ένα σαθρό θετικό πρόταγμα. Στην πραγματικότητα, μέσα από την καθολική ψηφοφορία δίνεται επί της ουσίας πολύ μεγάλη εξουσία στους πρυτάνεις και τους προέδρους απομακρύνοντας τους από τον έλεγχο της υπόλοιπης πανεπιστημιακής κοινότητας, σε μια προσπάθεια να αναγορευτούν σε «ανώτατοι άρχοντες». Άλλωστε ο ρόλος τους, από τη φύση τους, είναι να εφαρμόζουν την εκάστοτε κυβερνητική πολιτική στο εσωτερικό των πανεπιστημίων. Η λογική να ψηφίζουν όλοι οι φοιτητές ένα τέτοιο πρόσωπο δίνει τη δυνατότητα σε οποιοδήποτε να εμφανίζει τη θέση ενός προέδρου ή πρύτανη ως θέση της «ακαδημαϊκής κοινότητας» έξω από τον έλεγχό των διαδικασιών του φοιτητικού κινήματος. Είναι η πρώτη φορά που καλούνται οι φοιτητές να συμμετέχουν ατομικά σ’ αυτή τη διαδικασία, η οποία παρακάμπτει τη συλλογική συγκρότηση του φοιτητικού κινήματος και των διαδικασιών του, ενισχύοντας την αποπολιτικοποίηση και την εξατομίκευση. Η ανοιχτή και καθολική συμμετοχή των φοιτητών στις γενικές συνελεύσεις και την πάλη του φοιτητικού κινήματος είναι ο μόνος τρόπος διεκδίκησης και νίκης και όχι η συνδιαχείριση και η διαπλοκή με τις πρυτανικές αρχές και τα όργανα συνδιοίκησης. Μια τέτοια διαδικασία θα είναι τελικά πολύ περισσότερο διαβλητή σε πελατειακές σχέσεις με παρατάξεις (προφανώς τις «έμπειρες» στη διαπλοκή ΔΑΠ και ΠΑΣΠ), με την επίφαση της δημοκρατικότητας και της «συμμετοχής». Δεν πείθει κανέναν τελικά αυτή η «αποθέωση» της δημοκρατίας τη στιγμή που χτυπιούνται από την κυβέρνηση οι δημοκρατικές διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος, οι γενικές συνελεύσεις, το άσυλο, τη στιγμή που επιχειρεί να υλοποιήσει ένα νόμο που ψηφίστηκε πραξικοπηματικά με μόνο σύμμαχο τους κατασταλτικούς μηχανισμούς.Απεναντίας, ήταν τα τελευταία φοιτητικά κινήματα που παρέδωσαν τα μεγαλύτερα μαθήματα δημοκρατίας μέσα από τις μαζικές τους διαδικασίες. Σε αυτά τα πλαίσια, αναμενόμενη ήταν η στάση της κυβερνητικής παράταξης της ΔΑΠ καθώς αποτελεί τον αντιδραστικό πυλώνα στήριξης της πολιτικής της ΝΔ μέσα στα πανεπιστήμια, τοποθετείτε απέναντι από το φοιτητικό κίνημα, τις διαδικασίες και τους αγώνες του. Παράλληλα και η συμπολιτευόμενη ΠΑΣΠ δίνει συναινετικά διαπιστευτήρια στην κυρίαρχη πολιτική με τη στάση της απέναντι στο νόμο και στις κινητοποιήσεις των φοιτητών και το τελευταίο διάστημα.
Από την άλλη, διαφαίνεται και ο απεργοσπαστικός και υπονομευτικός ρόλος της ΠΚΣ – που αν όλο το προηγούμενο διάστημα έπαιζε ρόλο ενσωμάτωσης – τώρα στέκεται απέναντι από τις διαδικασίες του φοιτητικού κινήματος. Είναι εκείνη η δύναμη που συντονισμένα σαμποτάρει τις μαζικές συνελεύσεις των φοιτητών, που βρίσκει τον εχθρό στις πρωτοπόρες δυνάμεις του φοιτητικού κινήματος και τα σχήματα της ΕΑΑΚ. Οι επαναλαμβανόμενες δυσφημιστικές καταγγελίες της απέναντι στην ΕΑΑΚ και τις κινητοποιήσεις των φοιτητών δείχνουν μια αδιαμφισβήτητη αμηχανία και εχθρότητα απέναντι στην όξυνση του κινήματος, αποτελούν χείρα βοηθείας στο σχέδιο κυβέρνησης και ΜΜΕ για την αμαύρωση και την συκοφάντηση των αγώνων των φοιτητών και των πρωτοποριών του. Η επιλογή της αποχής, σε αυτή τη φάση, όχι μόνο δεν καταδικάζει αλλά στην ουσία νομιμοποιεί πτυχές του νέου νόμου – πόσο μάλλον όταν δεν περιφρουρείται.
Σε παρόμοιο μήκος κύματος τοποθετείται και ο ΣΥΝ απέναντι στο κίνημα. Όπως πέρυσι στις κρίσιμες καμπές του κινήματος με τις δηλώσεις Αλαβάνου και τον αντι-νόμο πλαίσιο, κινήθηκε σε μια κατεύθυνση διαχείρισης και ενσωμάτωσης των αγώνων, έτσι και τώρα τάσσεται ανοιχτά υπέρ πτυχών του νόμου όπως η καθολική ψηφοφορία και το μπλοκάρισμα της, αφήνοντας έτσι περιθώρια για τη νομιμοποίηση του συνόλου του νόμου στη κοινωνία. Ενδεικτική είναι η συμμετοχή στελεχών του στην «κίνηση των 1000» που στρατεύεται με τις κυβερνητικές επιλογές, όπως επίσης και οι δηλώσεις της Αριστερής Μεταρρύθμισης στην ΠΟΣΔΕΠ, περί «μειοψηφιών που δρουν με βίαιο τρόπο στο εσωτερικό του πανεπιστημίου». Παράλληλα, το περιεχόμενο και οι πρακτικές του δε συγκροτούν την αναγκαία απάντηση που πρέπει να έχει το φοιτητικό κίνημα σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο όπως τώρα.
ΤΟ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙΤΑΙ, ΔΕΝ ΣΥΚΟΦΑΝΤΕΙΤΑΙ!
Κόντρα σε κάθε προσπάθεια απομόνωσης, παραφιλολογίας περί «μειοψηφιών» και «περιφερόμενων θιάσων», περιθωριοποίησης και «έντεχνης» αμαύρωσης του φοιτητικού κινήματος μέσα από τα ΜΜΕ και τα «παπαγαλάκια» της κυβέρνησης στο πανεπιστήμιο, κόντρα σε κάθε προσπάθειακαταστολής και τρομοκράτησης των αγώνων μας, το φοιτητικό κίνημα απαντά με ανυποχώρητο αγώνα διαρκείας μέχρι τη νίκη!
Πιάνοντας το νήμα των αγώνων των εργαζομένων ενάντια στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση, βάση των παραπάνω καλούμε όλους τους φοιτητές, όλες τις κινηματικές δυνάμεις που το προηγούμενο διάστημα εναντιώθηκαν στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση, τους καθηγητές που εναντιώθηκαν μέσα από τα συλλογικά τους όργανα (ΠΟΣΔΕΠ) στην κυβερνητική πολιτική στην εκπαίδευση σε κοινό πανεκπαιδευτικό αγώνα, σε συντονισμό με τους εργαζόμενους και τα σωματεία τους που με τους αγώνες τους δίνουν την μάχη της αξιοπρέπειας, να πάμε κόντρα σε αυτή την πολιτική της ΝΔ και του συμπολιτευόμενου ΠΑΣΟΚ στο μέτωπο της εκπαίδευσης, των ιδιωτικοποιήσεων, του ασφαλιστικού, των ελαστικών σχέσεων εργασίας, της στράτευσης στα 18. Το φοιτητικό κίνημα θα ακυρώσει κάθε πτυχή του νόμου (πρότυπος εσωτερικός κανονισμός, 4ετή προγράμματα, βιβλιοκάρτα – λίστα συγγραμμάτων, πρυτανικές και προεδρικές εκλογές)με στόχο την κατάργησή του.
Ενιαία Ανεξάρτητη Αριστερή Κίνηση σε ΑΕΙ – ΤΕΙ
Technorati Tags ΕΑΑΚ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου